Уште од малечок размислував колку би било убаво да може да се оди во иднината за да се дознаат работите и да се избегнат сите грешки кога ќе се вратиш во сегашноста, но попусто, досега никој во тоа не успеал.

Отсекогаш во животот сакав авантури, некако како да ме влечеше непознатото и како ненаситно да се стремев кон нешто ново и неоткриено.

Дојдов полн со позитивна енергија, ја отворив вратата со надеж дека нешто се сменило... Додека чекорев по скалите до мојата соба сфатив дека таму повторно владее истото тоа сивило.

Секојдневната борба понекогаш знае да биде пренапорна, колку и да се обидуваш да бидеш силен, да го издржиш притисокот, да се противиш на она што те крши, едноставно постојат денови кога нема да можеш да најдеш смисла за живот.

Само за момент, заборави на твоите работни обврски. Само за момент, не се води од социјалните улоги. Престани да се концентрираш на иднината...

Сите имаме желба да ги правиме малите работи во кои уживаме, а оние кои уживаат да го поминуваат времето сами можат да имаат специфични параметри за тоа како го трошат нивното време...

Како што поминував покрај твојот прозорец, не можев, а да не ги забележам твоите горки солзи. Морам да ти признаам, го одбра совршеното време за плачење.

Не мора секогаш да се помирите со судбината - таа е одредена исклучиво од изборите кои ги правите секојдневно...

За да го извлечете максимумот од овие прашања, дозволете и на вашата имагинација да ве води. Дозволете си да сонувате.

Дали се чувствувате заробено од своето минато, со одлуките кои ги донесовте или шансите кои не ги искористивте? Иако секој има различна приказна сите можат, доколку сакаат да се ослободат од своето минато и од работите кои ве држат назад.

Ова утро додека полека се будев сфатив дека мојот ум веќе е зафатен со неколку мисли истовремено, дури и пред да бидам целосно расонета или како за почеток, свесна за овие мисли.

Не прави грешка – не ми требаш. Со сигурност не за да ме надополниш, па и да ме поддржиш. Но, би сакала да бидеш со мене.

Пријателството е важно во животот. Исто така е важно и пријателите да бидат квалитетни луѓе на кои можете да се потпрете.

И покрај тоа што сме опкружени со луѓе и бомбардирани со безброј информации за сите работи околу нас, сé уште постојат моменти кога луѓето се чувствуваат осамено и исклучено од светот...

Седам на куферот пред автобуската станица, сам. Очекувам од некаде да се појавиш, a знам дека нема да дојдеш бидејќи јас не те известив за моето заминување, себично од мене.

Мојот живот е воден од логиката, барем најголемиот дел. Понекогаш логиката знае да ме предаде, знае да не ми понуди одговори. И се научив да го прифаќам тоа.

Мислам дека конечно треба да престанам да бидам жртва на околностите. Да, знам. Дадов сè од себе. Го насочив мојот ум. Дадов 100% од себе, без откажување. Не се воздржував. Продолжив да давам и давам.

Ако не бев оној што сум сега, кој ли друг би можел да бидам, дали ако ја имав можноста да бидам некој друг би се избрал себеси?