Скопје и лето, тоа е таа пеколна комбинација, од која секоја сака да избега што подалеку - кој на плажа, кој на планина, само да се спаси од тие горештини. Што би се рекло, здив да земе, зошто во последниве години, во Скопје не се дише. Урбанизацијата скапо си го наплаќа данокот, па колку повеќе се гради, толку пожешко е во лето.

Кога бираш маж, секогаш гледај како тој маж ја третира својата мајка и другите жени во своето семејство. Тоа ќе ти покаже каков ќе биде кон тебе за неколку години, кога ќе мине вљубеноста. Па, дури и кон вашите деца.

 Порано вкусот на тестото кое било испечено во старата печка на дрва, оревите набрани од градината и домашниот џем биле сосема доволни за да се приготви колач и истиот да ги воодушеви гостите.

И јас на мои 35 години дочекав да ги повторувам моите сакани, да кажам „Во мое време немаше“... Кој би рекол дека светот, дека начинот на живеење, на растење и созревање се менува толку брзо и, за жал, во негативна насока. Но, наместо да „попувам“ за тоа што немаше и да „солам“ памет на младите, среќно ќе се потсетам на сè што во мое време имаше и што сè уште си го чувам во срцето.

Понекогаш се прашувам: „Што е со нас луѓето? Каде сме си го загубиле компасот, па да мора вака да скитаме во ова безредие на погрешно застапени вредности? За каква младина зборуваме кога и таа се дави во изопачените норми кои некој ги поставил?

Зарем треба да ја сожалуваме жената со марама на главата? Не, ние треба да бидеме горди на нејзината сила бидејќи таа стои на нозе. Таа е посилна од пет армии на војска, силна е исто и колку мажот на кој болеста му ја изгризала снагата и јаките раце.

Некогаш телефоните служеле само за комуникација – да се слушнеме со семејството или пријателите. Денес на мобилните ни е наместен алармот за будење, потсетникот со дневни активности, преку мобилен ги плаќаме сметките, запознаваме нови партнери.

Повозрасните се сеќаваат на старите гумени влечки што се произведуваа во фабриката ЧИК Куманово, а беа застапени во секоја македонска куќа. Ги имавте ли и вие? Фотката на која Роналдо збунето ги гледа овие влечки беше хит на социјалните мрежи.

Добиваш ќерка и ѝ ги дупнуваш ушите. Без нејзина волја, нејзина дозвола и согласност. Располагаш со нејзиното тело како да е твое. Како да си му газда и како над него да имаш апсолутно владеење. Не им го правиш тоа на синовите.

Со нетрпение ја очекувам Галичката свадба, која ќе се одржи наскоро, викендот по празникот Петровден, кој е на 12-ти јули... Сакам да ја видам невестата, која ќе го направи стариот обичај, скришно да го погледне зетот низ прстен и трипати да каже „Низ прстен те гледам, в срце да ти влезам, вака како што го вртам прстенов, така тебе да те вртам “...

„Отидов после работа и на Козјак ме пречека спокој каков што не очекував. Немаше ниту еден автомобил, ниту паркирани мотоцикли, гласна музика, немаше луѓе. Не работеше дури ни ресторанот. Мир и тишина како пред 5-6 години...Уживав!“

Драги мои, неверојатно е колку модерното време ни ги промени животите. Сите оние кои се лесно подводливи и со слаб карактер, најмногу потпаднаа под влијанието на лажните животи на одредени личности на социјалните мрежи, но не во оној добар контекст во кој треба да ги користиме, туку на лош и тажен начин. Нека ми прости другарка ми ако се препознае, ама нејзиното однесување ми е главна инспирација за оваа тема.

Луѓето почнаа да ги отвораат прозорците од автомобилите, да му се дерат да побрза. А мажот, кој го направи сообраќајниот хаос, наместо да крене рака во знак на извинување или да влезе во автомобилот, прво им покажа среден прст, па почна да вика погласно од сите нив.

Синоќа ме застана една стара бабичка, изгледаше уморно, а очите ѝ беа влажни од солзите. Ја прашав: „Дали нешто ти треба мајче? Што не е во ред со тебе?“. 

Богатиот бизнисмен влегол дома, но имал голем број пораки и мејлови на кои веднаш требало да одговори. Се занел во работата и целосно заборавил на ветувањето што му го дал на бездомникот пред неговата врата...

Нека ни е наздравје училишната година, ете ја, заврши, вака или онака, со препишување или без. Тоа значи дека пред нас се нови предизвици: „Што да им купиме на наставничките?“

Душа ми се кине бидејќи сум принуден да живеам во свет на лажни вести, пропаганди, и мизерни телевизиски шоуа. Кој го направи овој хаос, па да мора младината вака да ни се упропастува?

На колкумина од вас сѐ уште им одѕвонува звукот од старите радио-аларми што нѐ будеа наутро?