Еден ден мудрецот сретнал еден човек и овој почнува да се фали колку е добар затоа што на сиромашните им давал дел од својата заработувачка, се борел за правата на затворениците, болните ги посетувал два пати неделно...

Мамичка и татичко ти обезбедија сè и да беше до тебе и твојата интелигенција сега ќе молеше за леб. Така што молк, те молам!

Животот знае да биде с**ње. Верувам многумина ќе се согласат, а многумина ќе кажат дека одново се жалам без причина. Но, тоа беше суровата...

Откако постои светот, луѓето целат кон тоа да ја осознаат смислата на животот. За тоа, постојат многу филозофии, учења и чудесни легенди, преку кои мудрите луѓе и старите народи се обиделе да дадат одговор на тоа прашање...

„МОРА да ги имаш сите петки, МОРА да завршиш факултет, МОРА да се омажиш, МОРА да родиш минимум две деца, МОРА!“ Нашето општество сака по секоја цена да те смести во тој некој строго утврден калап. Шаблонизирано да се движиш по линиите и никогаш да не излезеш од нив, додека боиш со една иста боичка до крајот на животот...

Кога тргнав во прво одделение, за мене учителката беше светост. Мајка ми и учителката знаеја сè, неретко дури учителката и малку повеќе. Што ќе кажеше таа, тоа беше „закон“. Не паметам дека сум чувствувала повеќе авторитет и почит кон кој било просветен работник во текот на целото мое образование...

Докторот безнадежно и загрижено гледал во неговиот пациент. Стариот дедо лежел беспомошно на креветот.

Дали ѝ поставуваш ултиматум на невестата дека ќе се фатиш на орото само ако сака со тебе да оди лајв на стори?

Кијану Ривс е најприземјената „ѕвезда“. Ќе го видите како се вози со јавен превоз, како шета сам, без телохранители, облечен во евтина облека, додека пие сок и јаде сендвич на клупа...

Постои една категорија на луѓе кои ги одбегнувам по секоја цена за мир во душата и не сакам да имам никаков контакт со нив. Тоа се луѓето „маанџии“ кои едноставно имаат забелешка, коментар и одговор на сè во животот. Тие се луѓето кои го бараат „влакното во јајцето“ и сè уште не го нашле. Но, не се откажуваат, упорни се во своето хоби – наоѓањето мани небаре тоа е некоја специјална вештина, а тие се специјалистите...

Од кога не си ја погледнал својата жена? Не, не зборуваме за она утринско меркање додека таа се подготвува за на работа, додека ѝ ги одмеруваш колковите и начинот на кој ѝ стои здолништето. Зборуваме за нејзините подочници и уморот кој ѝ се напластил во секоја брчка на лицето. Нејзините полууспешни обиди да го скрие заморот и разочарувањето со слој шминка. Нејзиното отсутно, молчаливо лице додека ручате. Грбот кој ти го врти додека се подготвувате за спиење...

И не сум јас во чекор со светот и многу ми е мило што Македонија сè уште има традиционални сфаќања за некои работи. Ете, не сум „тренди“ ама тоа е! Си сакам кога ме сакаат да ме сакаат за нешто повеќе од секс.

Кога другите те гледаат како силна жена, мислат дека не ти е потребно ништо и никој, дека можеш да се носиш со било што и дека можеш да се издигнеш над секоја ситуација...

Повеќе од очигледно, убавината стана идеал кон кој сите се стремиме во денешницата. Бомбардирани и преплавени од статии кои нè подучуваат како да го скриеме салцето кое ни се прелева од мешињата, до мотивациски цитати кои нè охрабруваат дека „можеме, само доколку вистински сакаме“ и фотки на совршени девојки кои изгледаат како да немаат ниту една грижа на умот, сите сакаме само да бидеме убави...

Престанете да чекате да го отплатите автомобилот, да купите стан, да најдете нова работа, да се омажите/ожените...

Го гледав нејзиниот некултурен потег во Градскиот парк во Скопје и душата ме болеше со кого дишам ист воздух...

Упс, вашето дете нема Фејсбук, нема да ја прочита оваа честитка, а нели за него е наменета? Која е поентата?

Еден ден, додека си трепнал, ќе остариш. Кожата ќе ти се збрчка, очите и веѓите ќе ти виснат надолу. Телото ќе започне да одбива послушност. Ти ги тераш нозете напред, а тие се враќаат назад. Те урнуваат ничкум, одеднаш си на земја, како мало дете. Ти доаѓа да испуштиш солза, одвај се додржуваш. Ах сине, лоша е староста, лоша. Постојано си повторуваш – да си бев помлад, ех што ќе направев, ех каде ќе отидев, ах да ми се твоите години...