Покрај целокупното, непроценливо знаење кое го стекнавте за време на школувањето, одредени лекции не можевте да ги научите од школските клупи...
Вратете се во времето кога карамелите на Зоки Поки ви беа најслаткото нешто, кога неговата Лидија беше поим за љубов, а неговата баба синоним за авторитет...
Живееме во време кога убавото и нежното ја губи својата смисла, а сѐ повеќе се истакнува некултурата и површноста.
Се сеќавате ли на оние моменти кога како деца глумевте возрасни? Сакавте да пораснете, да бидете многу важни. Па, глумевте фраери или откачени девојки. Пиевте пиво и пушевте цигари или облекувавте високи потпетици и стававте кармин.
Кога треба да ја опишете Македонија во неколку зборови, веројатно тешко се одлучувате кои се вистинските. Колку што има маани, толку има и свои незаменливи убавини.
За некои двојки бракот е вистинско совршенство, но би бил уште подобар и поспокоен доколку некои луѓе си затворат устите...
Зошто сè уште сум тука? Моето присуство одекнува со тивко шушкање и по некоја воздишка. Тука сум, веќе не сакам ни да вриснам, изморена од вложениот труд...
Се сеќавате на Трајче и Сара од “Дајте музика”? А на Билјарката од “Бушавата азбука”? Сигурно ја немате заборавено Босилка која живееше со Волчко...
Свадбените обичаи се дел од традицијата на секој народ. Тие се главен белег на секој крај и она што ја прави секоја свадба различна и посебна.
Чекориме по иста патека, но во обратен правец. Понекогаш одиме и во ист правец, но со погледот надолу. Го бараме камчето во кое ќе се препознаеме. Бараме знак, а одиме залудно.
Живејте го животот исполнето и искористете ја секоја шанса која ви се нуди, без разлика колку страшно и да изгледа истата, бидејќи повторно истата никогаш нема да ја добиете.
Можеби ви е тешко да прифатите, но летото ги одбројува своите последни денови. Но, не треба да тагувате и да живеете само во спомените на плажите и морето, туку треба да се подготвите за есента што следи.
Ако некој ве праша да го оцените квалитетот на својот живот на скала од 1 до 10, како би го оцениле? Истражувањата покажуваат дека само околу 3 % - 5 % од светската популација знае што сака.
Од што се плашевте кога бевте мали? Мрак? Инсекти? Чудовиште под креветот? Сигурно се сеќавате на она чувство кое го имавте, како никој на светот да не ве разбира...
Ако ви се чини како да трчате во место, тогаш големи се шансите дека толерирате работи кои не би требало.
Многу работи во светот не се направени затоа што некој немал доволно храброст. Многу идеи се заборавиле, затоа што некој се плашел да ги започне...
Можете да живеете по сопствени правила и да ја почувствувате убавината на животот или да седите преплашени во некое ќоше и да чекате некој друг да ви дава заповеди, изборот е само ваш...
Секој ден се будев мислејќи на работите кои требаше да ги направам и одлуките кои не требаше да ги донесам, сѐ додека едно утро не сфатив дека времето ми поминало во грижа и каење за нештата кои никако не можам да ги променам.