ас не сум експерт кога станува збор за љубовта, но навистина постојат некои работи кои ги научив откога станав негова девојка.

Да се бара одговор на наједноставните прашања секогаш е комплицирано. Повеќе од што чекаш. И си копаш така во себе, да најдеш збор – два, да си објасниш…

Ја добив главната улога. Онаа за која со години се прашував како му е на глумецот. И пак не сум сигурна дали исто се чувствувал.

Ова е приказна за убава, млада роза, метафора која го опишува секој млад човек пред да сфати дека светот е суров и треба да помине неколку процеси за да се вклопи во неговиот брз ритам.

Колку пати сте се покајале, колку пати посакавте работите да ги направите поинаку? Јас, барем со него, сигурно 20 пати се покајав. Не, ништо лошо не ми направи, туку...

За момент, оставете ги на страна сите битки кои ги водите моментално во животот и посветете се на оваа поинаква, позитивна листа...

Алберт Ајнштајн често ги посетувал универзитетите и одржувал предавања за теоријата на реалтивност. Еден ден неговиот возач за време на едно патување низ шега рекол:

Дожд сред мај. Од каде ти Небо тоа право? Каде ти е календарот? Ми го уништи роденденот, во плакарот цимолкаат сите долги фустани кои беа во план да се облечат, санадлите фатија пајажина.

Колку пати досега рече дека ќе престанеш или дека ќе започнеш нешто одново и на нова страница? Досега требаше да се откажеш од лошите навики, да научиш да им кажеш „Не“, на пријателите кои бесрамно те искористуваат...

Мирно седам на троседот и будно разгледувам - од левата страна тој, со затворени очи и рака на мојата нога, а од другата мачката која испушта некој чуден звук, најверојатно од милина...

Состанувај се со момче кое патува. Заљуби се во момче кое повеќе ја сака неонската алка од последниот летен одмор, отколку златниот Ролекс. Заљуби се во момче чие срце потскокнува на зборовите одмор, авантура, ресорт...

Заслужуваш љубов и сигурност, топлина која ти го грее телото и срцето истовремено. Заслужуваш да знаеш дека личноста која е до тебе сака да биде токму таму каде што е...

Ја слушаш тишината во тебе? Се прашуваш, а не ги слушаш одговорите. Тие се токму таму. Во тишината што ја потиснуваш длабоко во себе. Не слушаш? Не, туку се плашиш да слушнеш. Сите одговори се во тебе, само треба да им погледнеш во очи.

Сигурни сме дека поминаа повеќе од 10 години кога за последен пат имавте можност да го погледнете жолтиот врабец на тв екраните. За среќа, никогаш не е доцна да се вратите во детството!

Имав цела зима за сонување, па можеби затоа пролетта ми мириса на предизвик. Ми мириса на ново, на промена, на будење. Светот ја поприма бојата на магнолии, небото добива некакво чудно синило...

Понекогаш работите не се така црни. Овие неколку приказни ќе ве убедат во тоа, ќе ви ги насолзат очите и ќе ви го растреперат срцето. Но, не затоа што се тажни, туку затоа што ќе ви ја вратат вербата во човештвото...

Ех, како беше кога... Пронајди го зборот – натрапник! Пронајди го тоа камчето што те сопнува на секој чекор. Правиш ли воопшто некаков чекор или си го тркалаш тоа исто камче „беше“ и седиш на истото место со куферот преполн спомени, чекајќи возот да те одведе во друг правец?

Никој никогаш нема да ми ја разбистри главата со едноличните реченици кои започнуваат со „Не смееш... Не можеш... Немој!“. Си ја сакам таа своја конфузија кога нешто е слатко, а невозможно, блиско, а недостижно, понекогаш дури и отровно за мојата среќа.