„За мене една чаша виски”,реков на келнерот додека го чекав мојот пријател да дојде да ми се придружи во таа саботна вечер. Наоколу во сите тие светла имаше од сè по нешто и за секого по нешто. Да бидам искрен, мразев кога луѓето доцнат, а мојот пријател доцнеше веќе 15 минути, но се обидував да најдам нешто за себе во таа темница, па на тој начин ја убивав досадата.