Јована М. Петревска: „На ќерка ми Софи ѝ беше дијагностициран Даунов синдром 2 седмици по раѓањето - таа е совршена“

Зошто е магично да се има посебно дете? Колку малите работи и напредок ве радуваат?

Секоја мајка за своето дете вели дека е посебно дете. Но, јас за моето ќе кажам дека да се има дете како Софи е голем Благослов од Бога.

Откако се роди Софи, ние како млади и неискусни родители после сè што преживеавме, секој мал успех на Софи го доживуваме како да освојуваме првенство.

Како е да се биде мајка на дете со Даунов синдром? Чувствуваат ли луѓето емпатија кон вас?

Да се биде мајка на дете со попреченост, односно дете со Даунов синдром не е ништо поразлично од тоа да се биде мајка на типично дете.

Луѓето околу нас имаат емпатија кон моето семејство, посебно мајките во моето опкружување. Досега од сите имаме огромна поддршка од семејството, пријателите и сме прифатени секаде.

Оди ли во градинка? Како е прифатена? Или доколку е дома кој се грижи за неа, кога вие сте отсутни?

Да, Софи редовно од 2-годишна возраст посетува градинка. Прифатена е и од воспитувачките и од негувателките, како и од децата во нејзината група.

Грижата за Софи е само моја и на сопругот, но тука се и нашите две баби, вујко и тета кои со љубов ни помагаат.

Има ли Софи некои специфични навики во секојдневието? Што ѝ е омилено?

Софи како и секое друго дете нема некоја посебна специфична навика. Како секое дете на нејзината возраст има потреба од игра, од истражување на нови работи, другарување со нејзините врсници.

Во овој зимски период игротеките ни се слаба страна, долгите игри со најдобрата другарка Ника, боењето и редење на коцки заедно со еден куп играчки денот го прават поубав и исполнет.

Преку секоја игра учиме, вежбаме и истражуваме нешто ново.

Најтешки мигови имате кога…

Веќе кажав ние сме борци и храбро прифаќаме сè, но сепак можам да издвојам еден најтежок миг.

Тоа беше за време на операцијата на срцето. Иако знаевме и бевме сигурни дека ќе помине сè во најдобар ред, тие неколку часа и денови за мене и сопругот беа најтешки моменти…

Најубави мигови ви се кога…

Тука можам да набројувам со часови - има толку многу што ќе треба време за да ги кажам сите.

Но, можам да кажам дека јас сум мајка и сопруга која е среќна и исполнета со многу љубов и благодарна сум што како најголема поддршка во мојот живот ми е мојот сопруг, без кој многу работи не би биле вака убави и лесни.

Која ви е омилена заедничка активност?

Ние сме постојано во некое движење, а Софи е вклучена во сè.

Омилен ни е пред сè периодот кога мојот сопруг е дома после работа и заедничката игра со него е нешто посебно, прошетките, готвењето заедно и правење сладок хаос во кујната ни е омилено.

Продолжува на следната страница...