Јас ќе му бидам најдобар другар на моето дете и ќе го заштитам од секаква траума – НЕ и НЕ

Мојот Инстаграм е преплавен од нови мантри за воспитување на деца. Гледајќи ги сите тие прекрасни, шарени светови на мајки и деца, координирани во облеките и боите, микро и мини инфлуенсери, почнуваш да се прашуваш што не е во ред со тебе и твојот најобичен грав во петок попладне.

jas-ke-mu-bidam-najdobar-drugar-na-moeto-dete-i-ke-go-zashtitam-od-sekakva-trauma-ne-i-ne-01.jpg

Постојано се алудира на тоа како треба да му бидете најдобар другар на детето и како тоа треба да се заштити од секаква можна траума. Практично, пикни го во стаклено ѕвоно облечено како кукличе и не дозволувај ронка да падне врз него.

Мамини принцези и татини принцови. Секој ден е поубав од претходниот, ти газиш на шеќерни облаци, никој и ништо не може да те повреди. Мама и тато ти се најдобри другари.

Само, погодете што – децата си растат и денот кога ќе се соочат со нешто лошо, со траума и неправда ќе дојде поскоро отколку што очекувате.

А тогаш, многу веројатно е дека вашето дете ќе се растопи како коцка шеќер од мака. Дури тогаш ќе настане вистинската траума.

Зошто? Затоа што вие практично не сте го подготвиле за суровата реалност.

А таа е дека – наставничката ќе биде лоша. Сите дечиња нема да му бидат другарчиња на вашето дете. Тоа нема да е најпаметно и најобожавано.

Тоа ќе доживее неуспех. Ќе доживее одбивање. Многу веројатно е дека еден ден сите ќе му го свртат грбот и можеби ќе остане само. Тоа ќе биде изневерено.

Тоа нема да добие љубов од некого колку и да се труди и колку и да биде вљубено.

Што за денешните родители е детска траума? Процес изваден од секакви реални пропорции.

Да му се викне на детето. Да го повлечеш за уво или за косичката. Да го казниш со нешто – да го испратиш во собата, да му ги одземеш играчките, да му го скратиш џепарлакот, телефонот, интернетот.

Да не му зготвиш ништо друго како некој платен готвач на готовс додека ти го одбива јадењето што веќе го има пред него.

Сето ова се огромни трауми. Толку големи што „газиме на јајца“ околу сопствените деца со цел да не ги истрауматизираме малите госпоѓици и господа, додека тие практично нè манипулираат и газат врз нас.

Да, сме се обиделе со зборување и бескрајно повторување на едни исти зборови и објаснувања како папагали. Не, не функционира. Додека детето не го научи значењето на зборовите награда и казна, тоа нема да ви обрне внимание.

Додека му се дава сè во изобилство, тоа нема да научи да го цени и тоа малку што го има.

Додека го опсипуваме со сето можно внимание и му покажуваме дека е центар на универзумот, тоа ќе ни прди на главата.

Нашето детство, во најкратката можна верзија: не сакаш да јадеш од јадењето, во ред, седи си гладен. Нема друго.

Си се скарал со другарчето на улица - решете си го проблемот сами. Никој не трчал да биде медијатор во бесмислени детски кавги.

Си паднал и се удрил - зошто не си внимавал? Си ја скинал новата кошула, никој не трча да ти купи нова. Друг пат ќе внимаваш повеќе на работите.

Јас сум му најдобар другар на моето дете. Не, не си му. Детето треба да си има другарчиња соодветни на возраста.

Ти си родителска фигура, авторитет и треба да научиш како да воспоставиш контрола врз сопственото дете. Погодете колку најдобрите другари имаат контрола едни врз други? Ич, нула.

Јас ќе си го заштитам детето од секаква можна траума. Баш фино. Кога ќе се распадне од плачење на првото неуспешно интервју или неможноста да излезе на крај со лошиот шеф, кому да се пожали тоа веќе големо дете?

Растете си ги децата со љубов и внимание. Но, не е крај на светот ако поставите јасни граници во воспитувањето. Ако му подвикнете. Ако го лишите од предметите без кои „не може да живее“.

Само така ќе си го подготвите детето за реалноста наречена живот. Во спротивно, ако планирате да живеете до крајот на животот во истиот простор и не му дозволувате да диши и мисли за себе, галете го и мазете го до бесвест.

Само внимателно, снемува воздух во стакленото ѕвоно.

Содржината и ставовите изразени во авторските текстови и колумни претставуваат лични ставови на авторот и не мора нужно да ги одразуваат ставовите на редакцијата на порталот CRNOBELO.com

© CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

(О)Милена | Црнобело / фото: depositphotos.com

Би можело да ве интересира:

„Јас имам совршен брак, но тоа не е брак во кој јас и маж ми не се караме“ „Со маж ми се расправаме, но ние не се задржуваме во таа лутина. Ние имаме жесто...
„Јас сум една од најлошите баби - зошто сум строга со внуците?“ „Знам да бидам дури злобна на моменти со внуците и луѓето ми велат дека сум прес...
„Не сакам да имам деца – мојата цел е да спијам, да одам во шопинг и да одам на маникир“ „Дали децата се целта во животот и дали ако имате деца нема воопшто да имате вре...
Луѓе постари од 40 години откриваат: „Зошто не зажалив што немам деца?“ „Со партнерот ја имаме целата слобода што ја сакаме. Можеме да патуваме кога сак...
„Им љубоморам на моите деца – имаат поубаво и полесно детство од моето“ „Кога бев дете, секое саботно утро ми беше жртвувано – морав да ја косам тревата...
6 реални приказни од луѓе чии роднини со своето однесување им одат на нерви „Имам 17 години, а сестра ми 28 и мали деца, па кога и да дојдат на гости, остав...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg