„Живеам во најсеверниот град на светот - шетаат поларни мечки и ограничено е колку алкохол може да купиме“
- Детали
- недела, 26 јануари 2025
„Го напуштив мојот дом во Осло и се преселив во најсеверниот град на светот - кога првпат стапнав буквално ми изгледаше како да сум на друга планета. Неверојатно е колку е поинакво од мојот стар дом во Осло...“, раскажува Евелин Лунд.
Евелин Лунд од Осло, Норвешка, се преселила во најсеверниот град на светот Longyearbyen, каде вели дека многу работи ја изненадиле.
Таа ги споделува своите впечатоци оттаму, како на Инстаграм, така и за медиумите.
Нејзиното искуство од животот таму:
„Отсекогаш ме привлекувала природата и за мене преселбата во Свалбард беше совршена одлука.
Свалбард или Шпицбершките Острови се група на острови во Северноледениот Океан, околу 635km северно од Норвешка, а североисточно од Гренланд.
Овој оддалечен архипелаг е дом на најсеверниот град на светот Longyearbyen.
Кога првпат отидов таму, како да отидов на друга планета.
Свалбард има околу 1.000 постојани жители, и е место каде на улиците ќе пронајдете предупредувачки знаци дека има поларни мечки, кои шетаат наоколу.
Неверојатно е колку е поинакво од мојот стар дом во Осло.
Мора да признаам дека најмногу ме изненади картичката за купување на алкохол, која ја добив и која ја ограничува купената количина алкохол на месечно ниво која еден жител може да ја купи.
Во просек, кога станува збор за пиво, месечно еден жител може да купи 24 лименки.
Системот датира од времето кога Свалбард бил рударска заедница и алкохолот бил ограничен за да се спречи прекумерно пиење.
Не знам зошто правилото уште важи, но важи.
Поларните мечки се насекаде и да се држат на страна од градот Longyearbyen е клучно.
Уште кога ги добив клучевите од мојот прв дом ми беше кажано дека сите домови мора да имаат мелница за остатоци од храна (кои по мелењето одат директно во одводот), затоа што не смее да се фрлаат надвор остатоци од храна, бидејќи тоа ќе ги привлече мечките.
Оваа мерка за безбедност ја почитуваат сите.