Игра со стаклени мониста - Романот на Херман Хесе за односот помеѓу интелектот и емоциите

Играта со стаклени мониста е последниот роман на Херман Хесе, за кој во 1946 година ја добива Нобеловата награда за литература. Ова е фасцинантна приказна за сложноста на модерениот живот и класично ело на модерната литература.

Сместен во XXIII век, Играта со стаклени мониста е приказна за Јосеф Кнаехт, кој пораснува во Касталија, место што е посебно избрано за живот и развој на интелектуалната елита.

Од детството, Кнехт е ангажиран да ја усоврши играта со стаклена мониста, која бара синтеза на уметностите и науката, на математиката, музиката, логиката и философијата. Тој тоа го постигнува на свои зрели години и станува мајстор на Играта.

Хесе не објаснува во детали – туку нè води низ приказната за да ни ја долови убавината сама по себе.

Романот не е за Играта – туку за одностот меѓу интелектот и емоциите, помеѓу формалното и игривото.

„Треба да сме свесни за соништата? – праша Јосеф , Ќе може ли да ги интерпретираме нив?
Професорот го погледна право во очи и рече: Треба да сме свесни за сè – треба да интерпретираме сè!”

Книгата може да ја најдете во издавачката куќа Магор.