„Бебе мое, јас те нишкав за да заспиеш, а сега трчаш низ куќата како да е твоја и стануваш мало човече“
Гледам како растеш, но тоа е толку чудно... затоа што сум со тебе секој ден. Кога успеа да пораснеш?
Па, јас те нишкав за да заспиеш, нели?
А сега, еве, трчаш низ куќата како да е твоја... Kажуваш најсмешни работи... и стануваш целосно свое малечко човече.
Воопшто не забележав кога се случи тоа. Бев премногу зафатена држејќи те во раце, хранејќи те, бакнувајќи ти ги образите, чистејќи неред по десетти пат тој ден.
Но, некако… среде сето тоа… ти порасна.
Никој не те предупредува дека вака оди.
Дека еден ден ќе го погледнеш своето бебе и ќе сфатиш дека веќе не е толку мало. И срцето малку ќе ти се скрши... иако си горда.
Па, само да знаеш...
Без разлика колку ќе пораснеш,
Без разлика колку висок ќе станеш,
Секогаш ќе бидеш мое бебе.
Извор/ фото: depositphotos.com
Би можело да ве интересира:





