Повторно стоиш на вратата, имаш солзи во очите, ти ги гледам иако ги бришеш постојано, не можеш да го поднесеш моето пакување, посакуваш да заборавам нешто, да се распакувам и пак да се пакувам одново иако тоа нема да го спречи фактот дека јас секако ќе си одам.