Ако не верувате во чуда, тогаш оваа приказна ќе ви докаже дека тие навистина постојат и се возможни...

Твоите зборови и дела се како сијамски близнаци, кои ја отсликуваат твојата примитивност, онаа твоја необичност, подобро кажано кукавичност маскирана во повишено его.

Лежев така стуткана, во твојата кошула која ја чувствував како моја откако ми ја подари бидејќи обожаваше да ме гледаш во неа.

Имавме долга врска, чија должина ме уморуваше кога ќе погледнев назад, сè ми изгледаше како мачење, наместо како љубов.

Сакаш некој што ќе ти пружи сè, сакаш некој што ќе те гледа како кралица, ќе ти ги бакнува нозете, сакаш некој што ќе ти го освои светот и ќе ти го стави под нозе.

Лошиот ден за егото, често пати е прекрасен ден за душата. Приказната на ова младо момче и неговиот водич ќе ве убеди во тоа...

…Да ти ја отворам вратата, бидејќи сум културна, нели? Така ме научи ти, културата на ниво, дури и кога сакаш некого да го исфрлиш на клоци, културно ќе му ја отвориш вратата да си замине, а потоа ќе ја треснеш.

Никогаш претходно не сум имала причина која ќе ме држи будна на перница милувајќи ме со немирот по лицето.

Треба ли да те потсетувам дека твојот поглед ми предизвикуваше благо гадење кога ќе се вкрстеше со мојот неочекувано?

Сите сме свесни дека токму ситниците се тие кои го прават животот убав, среќен и исполнет, а сигурно ќе се согласите дека овие моменти за вас претставуваат еден мини рај.

Сè уште се сеќавам на неа кога пијам црвено вино, сè уште го пијам со секоја една голтка тегнејќи го низ моето грло како што нејзините бакнежи се тегнеа на моите усни.

Доколку се сеќавате на овие песни, сигурно сте имале прекрасно детство исполнето со вистински радости за разлика од децата денес кои освен компјутер пред себе, не се радуваат на ништо.

Можеби ќе ти го скршам срцето, но повторно ќе ги соберам сите негови делови и ќе ги залепам со својата љубов.

За да бидете среќни ви е потребно помалку отколку што си мислите, единствено што треба да направите е да започнете да верувате дека среќата е тука за вас секој ден само треба да научите да ја цените повеќе.

Ти си можеби мојата шолја топол чај, она вистинското, суденото што би рекле старите, но јас моментално сакам да се напијам ладно пиво.

Го имаш почувствувано ли она чувство на сеедно, во моментите на самостојност, кога сфаќаш дека сè зависи од тебе?

Да се биде слободен си има свои предности. Затоа и понекогаш навистина сум им љубоморна на моите слободни пријателки кои уживаат во својот сингл живот.

Ја паметите ли вашата класна од средно? Се имате запрашано ли каде е, што прави, дали ѝ недостасува таа една генерација за која знаете дека ѝ останала во срцето, вашата генерација?