„Маж ми не ми помага ништо дома, па си заминав на одмор без да му кажам, ми се налути - дали е во право?“

Многу жени ќе ви кажат дека нивните партнери воопшто не им помагаат со домашните обврски, без разлика што и двајцата одат на работа. Овие мажи очекуваат партнерката да се грижи за сите ситници во домот, а неретко очекуваат и само таа да се грижи за нивното дете.

Во ваква ситуација се нашла една мајка која решила да ја сподели својата приказна на Редит. Како што вели мајката, и таа и сопругот работеле и иако претходно тој се ангажирал околу домот, сега само спиел или излегувал.

Жената се обидела да му каже дека ѝ треба помош, но тој не обрнал внимание на тоа. Поради ова, жената решила да замине на 4-дневен одмор во нивната викендичка без да му каже на сопругот, но сега тој се налутил.

Нејзината објава во продолжение:

„Јас и сопругот сме заедно 8 години, а се венчавме пред 15 месеци. Имаме 4-годишен син. Изминативе 3 години јас работам од дома – 12-часовни смени, 4 дена неделно.

Тешко е бидејќи сопругот си доаѓа од работа во 1 наутро, 2-3 часа се релаксира и не си легнува до 3 или 4 наутро. Потоа спие речиси цел ден, сè додека не треба да оди на работа. Во слободните денови минува време со мене и со синот, но забележав дека со текот на времето, минува сè помалку и помалку време дома. Претходно знаеше да направи вечера кога е слободен, да се погрижи за синот и да зачисти дома за и јас да можам да здивнам.

Сега воопшто не прави вечера, заспива на каучот до 7 напладне, па јас се грижам за синот 24/7, а тој со недели нема мрднато прст да зачисти дома. Па, моите три слободни денови во неделата ги минувам во темелно чистење на домот бидејќи немам време да направам ништо кога сум на работа“.

„Пред две недели го замолив да ми помогне. Со задоволство прифати и ми помагаше цели 30 минути, а потоа замина да му помогне на пријателот со автомобилот. Кога се врати дома не правеше ништо бидејќи ’бил изморен‘. Ми требаше одмор. Му го кажав ова. Тој ме утеши со прегратка и ми рече: ’Одлично си ја завршуваш работат‘. Ниту ми помогна, ниту ништо. Па, направив план.

Ја замолив мама да го чува синот на 4 денови и зедов одмор од работа. Вчера го оставив синот кај мама (бидејќи сопругот е на работа) и заминав во нашата викендичка да се релаксирам. Синоќа сопругот почна да ми пишува пораки и да ме прашува каде сум. Му кажав. Ме праша каде е синот, му кажав. Потоа почна да ми зборува како сум била себична и дека ако знаел дека сум изложена на многу стрес сигурно ќе ми помагал повеќе. Ми рече и дека тој бил под многу стрес и бил изморен. Тврди дека мојата комуникација била ужасна и дека требало да бидам поотворена за она што ми треба.

Ми рече дека сум лоша личност бидејќи сум заминала на одмор без него, бидејќи ’и нему му требал одмор‘. Проблемот е што јас директно не му кажав дека ми треба одмор, но му побарав помош. Тој не направи ништо. Сега ме интересира дали навистина сум лоша личност“.

Веројатно претпоставувате дека скоро сите ја заземале страната на жената и ја поддржуваат во тоа што го направила. Повеќето нагласуваат дека воопшто не е лоша личност бидејќи со ова си ја докажала поентата, откако сопругот ги игнорирал нејзините молби.

„Зарем сопругот нема очи? Зарем не гледа дека треба да се чисти и да се готви? Зарем не ги знае потребите на неговото дете? Ако претходно не го гледал ова, можеби сега кога има 4 денови без дете и без сопруга која ќе му чисти ќе ги отвори очите“.

„Тој знае дека треба да ти помага. Знае дека не го правел тоа и знае дека си му кажала. Сега е разочаран затоа што се соочува со последиците од неговите постапки и треба да ти се извини. Не си лоша личност“.

„Дефинитивно заслужуваш одмор од тоа да бидеш самохрана мајка, додека имаш цел сопруг на каучот“.

Нормално, постојат и оние кои не ги оправдуваат постапките на жената, најмногу бидејќи станува збор за комплицирана ситуација која треба да се реши со разговор.

„Сопругот треба да ти помага. Но, не е решение да го оставиш синот кај мајка ти и да заминеш на 4 денови без да му кажеш“.

„Јасно ми е зошто ти треба одмор. Но, не е во ред што ненадејно си исчезнала на четири дена. Не велам дека морало да го поканиш и сопругот, но потребна е комуникација, да му кажеш на сопругот каде си и каде е детето пред да исчезнеш“.

„Очигледно сопругот не се однесува добро, но така да си заминеш без да кажеш збор е лош потег“.

Што мислите вие за целата ситуација?

Спирова С. | Црнобело