Децата се второто име на љубовта

Поради вас љубовта за нас е недопирлива. Како ѕвезда која паѓа. Како самиот живот. Поради вас ние сме подобри луѓе. Раните помалку болат.

Сакам кога се смеете со вашиот ѕвонлив глас. Кога ме гушкате и бакнувате со нежните рачиња. Кога викате на целиот глас: „Те сакаме“.

Се топам од милина секојпат кога вашите очиња ќе светнат, а устата ќе го направи оној најсладок облик како буквата „О“ за секое искрено и спонтано воодушевување.

Уживам во вашите прашања и заклучоци. Вашето истражување на светот.

Кога ќе ме прашате „Зошто месечината е толку голема или кој е побрз авионот или возот?“. И кога не чекате одговор, туку ја пуштате фантазијата да работи.

Вие сте мои деца. Мене сте ме одбрале за ваша мајка. Никогаш нема а ви бидам доволно благодарна за тоа.

Правите да се чувствувам посебно, сакано, мојот живот има смисла. Мал број на зборови можат да опишат колку ве сакам.

Често ме боли помислата дека што и да правам, не можам доволно да ви покажам дека ве сакам. Дека пребрзо растете. Дека драгоцените моменти ни изминуваат незабележано.

Уште сега жалам за секој момент кој не сум успеала да го почувствувам до сржта на моето битие. Секој момент кој сум дозволила пребрзо да ми помине. Кога сте паднале, а јас не сум ве утешила, бакнала да помине.

Кога сум викала или сум била отсутна, нервозна поради нередот или вашата непослушност.

Што сум очекувала премногу, а сум давала премалку.

Горда сум што растете во добри и чувствителни луѓе, што имате прекрасен карактер, што уште сега сте свои и недопирливи.

Горда сум што вашиот татко го гледате како лика и прилика. Што личите на него.

Тоа што еден ден вашите мали нежни рачиња ќе пораснат во раце на силни мажи.

Посакувам со тие раце несебично да ги гушкате своите сакани, нежноста да не ја криете. Да ги почитувате. Да се трудите. Да станете после секој пад. Да научите да кажувате извини и благодарам, бидејќи така сме ве учеле.

Да бидете светло на нашите животи.

Да не научите дека љубовта е недопирлива како ѕвезда која паѓа и е постара од самиот живот.

Поради вас сме подобри луѓе, длабоко и силно поврзани со предците и наследството, грижата и воспитувањето.

Затоа што вие сте второто име на љубовта.

Н. Г. | Црнобело