Децата не се наша сопственост - Нахранете ги, образувајте ги и пуштете ги
„Кога ќе се уверат дека ги научиле сите лекции, децата си заминуваат, а ние остануваме побелени, остарени, како сираци... Секако, ќе дојдат уште многупати да ни честитаат родендени и празници, но нема да останат засекогаш“.
Децата не се наша сопственост.
Тие само доаѓаат да се најадат, да испијат неколку цистерни млеко, да искинат стотина пара чевли, да скршат еден куп чинии, да ги израснат панталоните, да добијат длабок глас и брада, да пораснат за да можат да носат штикли и градници.
Ќе останат додека не станат полнолетни, ќе нè учат како да средуваме фотографии во Фотошоп и да ги користиме социјалните мрежи.
И затоа им правите костими за маскенбал, ја китите елката, бојадисувате велигденски јајца. Воздржете се од префрлање и викање. Останете смирени и научете подобро да се согласувате со сопругот, свекрвата и мачката.
Кога ќе се уверат дека ги научиле сите лекции, децата си заминуваат, а ние остануваме побелени, остарени, како сираци... Секако, ќе дојдат уште многупати да ни честитаат родендени и празници, но нема да останат засекогаш.
Затоа, не им се посветувајте целосно на нив, пополнете ја празнината во односот со сопругот и сопствената празнина.
Несомнено е дека децата се најважниот дел од животот, но не се целиот живот.
Затоа, покрај воспитувањето на децата, треба да отворите бутик, да патувате низ Африка, да се посветите на сопственото образование или да го проучувате влијанието на Месечината врз живиот свет.
Индиската мудрост вели: Детето е гостин во вашиот дом. Нахранете го, образувајте го и пуштете го.
Детето е најдобриот учител и придружник, но не е роб или должник. Тоа не е должно да ги има истите вредности и стандарди, да размислува исто како нас.
Не мора да го студира тоа што сакаме ние, ниту да се венча облечено во бело. Воопшто не мора да стапи во брак ако не сака.
Детето доаѓа на овој свет да го следи својот пат и не е задача на родителите да му ги наметнуваат своите платформи, мапи и патеки.
Извор / фото: freepik.com