Лицето ѝ се дефомирало од болест, била нарекувана „најгрдата жена во светот“ – Тажната приказна на Мери Ен Беван

Животот на Мери Ен бил генерално добар – работела како медицинска сестра, била во среќен брак и имала четири деца. Но, откако лицето ѝ се деформирало поради болест и нејзиниот сопруг починал, Мери се вработила во циркус и трпела понижувања, само за да може да ги прехрани децата.

Мери Ан Беван била родена во Англија во 1874 година, а работела како медицинска сестра. Таа била во среќен брак со сопругот Томас и заедно имале четири деца.

Животот на Мери бил генерално добар, но драстично се променил кога почнале да ѝ се појавуваат првите симптоми на болеста акромегалија и кога починал нејзиниот сопруг. 

Поради болеста, лицето на Мери Ан се деформирало, а со цел да ги прехрани своите дечиња, храбрата жена го погазила нејзиното достоинство и се пријавила на натпревар за „најгрдата жена во светот“.

Потоа, речиси целиот живот била дел од „шоу за чудаци“ за да може да заработи.

Мери Ен била родена во Лондон на 20 декември 1874 година. Работела како медицинска сестра, а во 1902 година стапила во брак со Томас Беван. Заедно имале четири деца и животот им бил одличен, сè додека Мери не почнала да покажува симптоми на акромегалија.

Акромегалија е ретка хронична болест која се карактеризира со претерано излачување на хормон за раст. Симптомите од оваа болест почнуваат да се појавуваат најчесто по 50-тата година од животот, а кај Мери Ен почнале да се јавуваат кога имала 32 години.

Поради претераното лачење на хормонот за раст, на заболените им растат коскените ткива поради што се јавуваат разни деформитети. Најчесто прво почнуваат да се зголемуваат дланките и стапалата, а со текот на времето се јавуваат и деформитети на лицето.

Поради растот, пак, заболените неретко чувствуваат болки, замор и бројни други проблеми.

Кај Мери Ен се појавиле деформитети на целото тело, а најизразени биле оние на лицето, па за неколку години нејзиниот изглед бил целосно променет и таа била непрепознатлива.

Денес е познато дека во повеќето случаи, болеста е предизвикана од тумор на хипофизата кој може да биде отстранет. Исто така, можат да се направат и операции со кои ќе отстранат барем дел од деформитетите.

Но тој период, околу 1906-та, лекарите не знаеле практично ништо за болеста – не знаеле зошто се јавува, ниту дали може да се спречи нејзиниот прогрес, а уште помалку можеле да направат операција за да ги отстранат деформитетите. 

Мери повеќе не личела на себе, но нејзиниот сопруг Томас не се грижел за нејзиниот изглед, останал покрај неа и ѝ помагал да се справи со болеста.

Но во 1914-та, кога најмногу ѝ бил потребен, Томас починал од мозочен удар, па Мери останала сама со нивните четири деца.

Поради болките, но најмногу поради деформираното лице, за Мери Ен било практично невозможно да најде работа и да ги прехрани своите деца. Не знаејќи што друго да прави, храбрата мајка го погазила своето достоинство и се пријавила на натпревар за „најгрда жена во светот“.

Мери победила на натпреварот и ова ѝ помогнало да собере доволно пари да си ги исплати долговите и да ги прехрани децата.

Поради натпреварот, за неа дознале бројни медиуми кои почнале да ѝ плаќаат за да ја фотографираат, па дури и за да пишуваат хорор-приказни во кои таа е главниот лик.

Благодарение на популарноста, во 1920 година Мери добила понуда да работи за циркусот Dreamland. Циркусот бил најпознат по своите „чудаци“ – ужасно име што се користело за луѓето со разни деформитети кои биле дел од циркусот.

Овие шоуа биле брутални и за Мери, и за останатите луѓе кои биле дел од нив – публиката постојано ги исмевала, ги нарекувала со погрдни имиња, па дури и фрлале со храна и предмети по нив бидејќи биле „грди“.

Мери Ен го трпела целото понижување само за да им овозможи колку-толку удобен живот на нејзините деца.

Таа била дел од вакви шоуа до нејзината смрт во 1933-та, на 59-годишна возраст.

Тажната приказна на Мери Ен одлично ја прикажува мајчината безусловна љубов кон децата. Таа без двоумење го погазила своето достоинство и трпела навреди и малтретирање само за нејзините деца.

Спирова С. | Црнобело