Понекогаш кога имаме потреба од она што го немаме, го уништуваме она што го имаме. Така таа жедна за љубов, го уништи нивното пријателство. Заедно имаа се што можеа да посакаат: младост, насмевки... Но, таа, амбициозна како секогаш го уништи се она што го градеа повеќе од десет години. Бараше љубов, но никогаш не ја доби. Веројатно игра на судбината...

Се чувствуваш ли некогаш како да живееш во свет во кој не припаѓаш? Свет во кој не гледаш лица, гледаш маски. Не чувствуваш хармонија, чувствуваш апатија. Сакаш да избегаш...

Добрата девојка по дефиниција е замислена од општеството како личност која знае да се разликува од поимот „добар човек“ затоа што тој може да има лоши епизоди, може да биде неодговорен и да не го контролира своето однесување, но има добра душа.

Всушност не можам да ти дадам некакви ветувања. Ветувањата научив дека не се физички опиплива работа. Тие не се гаранција дека ќе биде онака како што велиме.

Претпоставувам, вистина е она што сите го зборуваат. „Работите може да се одвиваат во сосема погрешно време.“

Би можело да се каже дека Далај Лама е духовен феномен, заедно со неговите мисли, цитати и одговори...

Ако постоиш, дишеш. Ако дишеш, зборуваш. Ако зборуваш, прашуваш. Ако прашуваш мислиш. Ако мислиш, бараш...

Парче хартија. Сите можни нијанси на акварелни бои. Од Карбон, светски, а наши. Од бивша Југославија. И имаш две четки: Едната порано служела како апликатор за сенка за очи, а другата подебелата стариот твој не ја искористил кога варосувавте за празникот. Сега почуваш да црташ. Го будиш уметникот во тебе. Чкрташ, боиш, се мачиш, ти се истура чашката со вода и боите на хартијата ја губат смислата покрај оние на персискиот килим. Се откажуваш од можноста да бидеш сликар!

Во градот постоеше мала зелена трафика. Таму немаше дневен печат, магазини, мастики, бинго и грепки, немаше ниту евтина конфекција или пак берберница како што најчесто биднува во таквите мали гратчиња. Нејзиниот излогот гледаше на улицата и беше преполн со најразлични часовници...

Еден 18-годишен студент кој бил и сирак бил запишан на американскиот Универзитет Стенфрод во 1892 година и се мачел да ја плати школарината.

Среќавам девојки кои наместо за принцот сонуваат за неговиот автомобил. Човекот да ти станал таков страшен хомо-конзуменс што сега и Ерик Фром се превртува во гробот.

Не ја запознав на кој знае каков спектакуларен начин. Таа беше другарка на девојката на мојот најдобар другар. Ја знаев со години и никогаш немав забележано колку е прекрасна, се до еден пеколен летен ден.

Смачено ми е постојано да ги слушам истите приказни. Имав помала сестра на која секогаш и ги раскажував истите приказни: за принцези, принцови, самовили и змејови.

Веќе неколку месеци живеевме одвоено и не дозволував да ме врати назад. Децата и јас живеевме удобно во домот на моите баба и дедо. Тука дојдовме едно попладне додека тој беше на работа. Оттогаш го видов двапати. Еднаш за погреб, а потоа за нова година.

Не е важно дали ќе талкате низ непознати земји или ќе го најдете местото кое ќе го нарекувате свој дом, дали ќе најдете љубов или ќе ја изгубите, дали ќе правите сè што посакувате или ќе сакате сè што правите.

Кога сме млади постојано посакуваме што е можно побргу да избегаме од семејното гнездо и да започнеме да живееме сами, независни и слободни од родителите, но дали тоа е навистина добро за нас?

Не знам како се сретнавме јас, ти, твојата нова девојка и мојот дечко кој совршено ти ги ослепуваше очите на масата веднаш до нас.

Веќе и диспечерките ја заборавија твојата адреса, исто како и јас.