Вистината за добрите дела: Тие секогаш се враќаат

Еден 18-годишен студент кој бил и сирак бил запишан на американскиот Универзитет Стенфрод во 1892 година и се мачел да ја плати школарината.

vistinata-za-dobrite-dela-tie-sekogash-se-vrakjaat-01.jpg

Не знаел кому да се обрати за помош па смислил интересна идеја. Заедно со пријателите одлучил да организира музички концерт на кампусот на Универзитетот за да собере донации од посетителите.

За концертот го повикале тогашниот познат полски пијанист Педеревски кој се согласил да го одржи концертот за тогашни 2.000 долари. Склучиле договор и Педеревски настапил во Стендфорд.

vistinata-za-dobrite-dela-tie-sekogash-se-vrakjaat-1.jpg

За жал не продале доволно карти и заработиле само 1.600 долари. Разочарани отишле кај уметникот и му ги дале сите пари и чек со преостанатите 400 долари кои требале да му ги исплатат.

Попатно му објасниле зошто го организирале концертот.

Педеревски на тоа одговорил: „Ова не е прифатливо!“. Го земал чекот го искинал и им ги вратил парите велејќи им: „Еве 1.600 долари. Одземете ги од тоа сите трошоци за подготовката на концертот. Остатокот од парите задржете го за да ја платите школарината и вратете ми го она што ќе ви остане“.

Студентите биле пресреќни.

Педеревски бил познат како голем борец  за независност на Полска, а подоцна станал и премиер.

vistinata-za-dobrite-dela-tie-sekogash-se-vrakjaat-2.jpg

Кога почнала Првата светска војна, на Полска сите контакти и биле прекинати и гладувале повеќе од 1.5 милиони луѓе.

Педеревски очаен и се обратил на американската влада за помош.

Шефот на американската Агенција за храна и помош, Херберт Хувер, кој подоцна станал и претседател на Америка решил да и помогне на Полска и веднаш пратил тони житарици за да престане гладот во Полска.

Потоа Педеревски се одлучил да оди во Америка и лично да му се заблагодари на Хувер.

Кога пристигнал и почнал да ја искажува својата благодарност, Хувер го прекинал и му рекол:

„Не треба да ми се заблагодарувате господине премиеру. Вие веројатно на ова не се сеќавате, но пред неколку години им помогнавте на двајца студенти да ги завршат своите студии. Јас сум еден од нив“.

Кога луѓето ќе се најдат во првобитната ситуација на Педеревски, најчесто размислуваат на тоа како повеќе ќе бидат во загуба ако помогнат некому. Големите луѓе си го поставуваат прашањето: „Ако не му помогнам, што ќе биде со овој човек?“ и не очекуваат ништо за возврат.

Но, добрите дела во главно се враќаат.

vistinata-za-dobrite-dela-tie-sekogash-se-vrakjaat-3.jpg

Би можело да ве интересира:

Лила за CRNOBELO лексикон: „Сакав да студирам медицина, се гледав себеси како хирург“ „Немам комплекс, а баш би сакала да имам некој комплекс на море“ - Лила Филиповс...
Емотивно писмо до сите што ги загубиле родителите: „Зборувајте за оние што заминале, така тие ќе жив... Во првите денови по загубата, се чини дека солзите никогаш нема да преисушат, а ...
„Мамо, заработи ли во странство доволно пари за да ми купиш ново детство?“ – трогателно писмо кое ќе... „На мои 4 години со тато отидовте во странство за да заработите за мојата иднина...
Од Македонија го пропатував половина свет - Што научив од моите соло патувања? Како да беа вчера деновиве кога сам кампував низ различни земји, кога без интерн...
Антониа Гиговска за CRNOBELO лексикон: „Прв симпатија ми беше наш познат пејач“ „Дали е мана не знам, ама лесно се заљубувам. Нормално, ако тој некој има нешто ...
Тијана Дапчевиќ за CRNOBELO лексикон: „Му скршив заб на девојче во петто одделение“ „Kога сум била во градинка, на 4-5 години, сум зела вазна со вода, сум се полила...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg