Пријателот се познава во неволја
Се шетале во шума двајца пријатели кога пред нив излегла мечка. Едниот од нив почнал да трча да бега и се качил на најблиското дрво. Другиот легнал на земја и останал мирен.
За момент престанал и да дише за да ја одврати мечката од себе.
Мечката го помирисала, го набљудувала кратко и потоа се оддалечила. Човекот и понатаму останал да лежи на земја.
Кога се уверил дека мечката заминала, пријателот кој бил качен на дрвото се симнал и му пришол на другиот. Среќен што и двајцата останале неповредени и што мечката си заминала, насмеан и на шега го прашал легнатиот другар: „Еј дај кажи што ти шепна мечкана на увце?“
„Ми кажа дека правиот пријател не го напушта пријателот кој е во неволја.“
Би можело да ве интересира:
Секој маж може да добие дете, но тоа не го прави „татко“
Биолошкиот родител претпоставува дека ја заслужил љубовта на своите деца само за...
Емотивно писмо до сите што ги загубиле родителите: „Зборувајте за оние што заминале, така тие ќе жив...
Во првите денови по загубата, се чини дека солзите никогаш нема да преисушат, а ...
За жените по 40-тата животот допрва почнува!
По 40-тата, жените престануваат да бројат калории. Затоа што љубовта, интересот,...
Се сеќавам на маалото од моето детство – Си игравме на неасфалтираната улица, се криевме во гаражата...
Кога сега ќе погледнам што сè е останато од моето маало, се запрашувам дали стан...
Јавете им се на родителите, одете кај баба ви и дедо ви – не знаете колку време ви останува со нив
Не можам да ви кажам што ќе ви донесе утрешниот ден, но можам да ви го кажам сле...
Живеам во Стојаково: Зошто избирам да живеам во село, наместо во град?
Тука се живее послободно, трчаме на сопствена земја, се движиме послободно и без...
Препорачуваме
Најчитани неделава
