Ненад Ѓорѓиевски за татковството: „Близнаците се родени предвреме, додека беа во инкубатор знаев дека мора да сум силен за нив“

Детали

среда, 18 декември 2024

„Се трудам да ги научам близнаците да бидат добри луѓе, но не е лесно да се справиш со сите надворешни влијанија, отсуство на емпатија и изместени вредности“ - вели водителот Ненад Ѓеорѓиевски за својот најголем страв како татко.

Ненад Ѓорѓиевски долги години е дел од македонскиот медиумски свет. Познатиот водител е секогаш насмеан и ведар без оглед дали го гледате на телевизија, го слушате на радио или сте дружите со него на познатите караоке забави.

Но, Ненад, веќе 9 години гордо го носи и името „татко“, откако на 30 ноември 2015-та се родија неговите близнаци - синот Иво и ќерката Љупка.

Вели, на почетокот, ни нему, ни на сопругата Горана не им било лесно да се справат со две бебиња одеднаш, но штом поминал тој прв најстресен период, а тие „фатиле“ рутина, работите станале многу поедбоставни.

Денес, близнаците се веќе големи, а Ненад вели дека не може да поверува колку двајцата личат на него физички, но и карактерно.

За тоа како се снаоѓа како татко, тој ни раскажа во разговорот за CRNOBELO.com:

Се сеќаваш ли на моментот кога првпат ги виде синот и ќерката? Какво беше чувството?

Да, многу добро се сеќавам на моментот кога првпат ги видов моите близнаци. Тие се родени предвреме и одреден период беа во инкубатор. Бев полн со емоции - од радост што конечно ги запознав, до страв за нивната здравствена состојба.

Се сеќавам како гледав во нив, тие сè уште мали и ранливи, но имав некоја сила во себе што никогаш не сум ја чувствувал претходно.

Тоа беше момент на чиста љубов, но и на многу грижа. Не можев да престанам да се прашувам дали ќе бидат добро, a знаев дека треба да бидам силен и за нив.

Кога беа бебиња колку ѝ помагаше на сопругата во обврските со нив - да се избањаат, преоблечат, особено што станува збор за близнаци?

Се знаеше дека ќе има многу работа околу нив, но иако беше предизвик, ние одлично се организиравме.

Помагање околу бањањето, преоблекувањето, хранењето - тоа ми беше секојдневие.

Во првите неколку месеци, мајката на сопругата ни беше од голема помош, но понатаму, па сè до денес, грижата околу нив е исклучиво моја и на Горана.

Си менувал ли некогаш пелени? Си станувал ли ноќе за да ги заспиеш, нахраниш?

Секако!  Личниот рекорд во бањање и ‘облакање’ на двете бебиња ми беше 7 минути.

Бевме организирани во смени. Мојата еден период беше од 7 попладне до 2 наутро, со цел и сопругата да има време да поспие.

Дали со од оние татковци што читале или раскажувале приказни или некако си немал време за тоа?

Да! Иако сопругата подобро се снаоѓа во тој дел.

Како го минуваше времето кога децата беа помали, а како денес?

Со оглед на тоа дека сега се веќе на возраст каде што основните обврски и потреби околу нив се сведени на минимум (кога ги нема пелените и самите можат да јадат сè е полесно) имам повеќе време за работни обврски и дополнителни активности.

А што се однесува до времето што го минувам со нив, секогаш гледам тоа да е сосема доволно за да можам да се радувам, играм и уживам со нив.

Си ги носел ли некогаш сам во парк, во зоолошка, па дури и во кафуле на сокче? Како си се снашол во тие ситуации, оти мали деца па ќе им се пријаде, жедни се, сакаат во тоалет, а веќе не носат пелена...?

Претежно секаде сме заедно со сопругата, па немало многу можности да се најдам во таква ситуација.

Не е проблемот во наброените потреби и барања, туку двајцата немаат секогаш исти потреби, а посебно е проблем кога на Љупка ѝ се оди во тоалет, а тој да е јавен тоалет.

Продолжува на следната страница...