Теа Трајковска за CRNOBELO.com: „Предизвик е да се живее само од музика кај нас“
А без кое парче облека/аксесоар никогаш не тргнуваш на пат? Што мора да има секогаш во твојот куфер?
Без барем 2-3 чанти за менување според аутфитите и таблет/лаптоп во случај да треба да поработам нешто инцидентно.
И мнооогу накит.
Имаш ли хоби за кое не знае никој (или само мал број луѓе)?
Хоби и љубов ми е астрологијата, што можеби може да се заклучи по насловот на мојата последна песна.
Каква музика слушаш приватно?
На мојата плејлиста може да се најде од сѐ по нешто.
Слушам поп, рок, алтернатива, а често и класика, посебно инструментални дела - најчесто клавирски.
Она што го слушам тековно во денот е секогаш одраз на моето моментално расположение и емоционална состојба.
Колку си блиска со твоите брат и сестра? Колкава разлика сте во години, кој од тројцата е најповлечен, кој е најбунтовен, кој е најлесно избувлив, кој сака секогаш сè да е по негово?
Со брат ми сме разлика 3 години, а сестра ми се роди кога имав 15 години.
Секој од нас е приказна за себе, a сепак сме многу блиски и тука еден за друг.
Брат ми е ептен талентиран и музикален и исто така се занимава со музика, а заврши на смер тромбон.
Сестра ми е уметничка душа, се бави со режија, глума, црта, свири гитара и е право Gen Z чудо од дете.
Можам да кажам дека се присутни со совет и коментар низ процесот на сѐ што работам.
Каков ти е љубовниот статус?
Мојот љубовен живот е секогаш во втор план, а моментално e запоставен.
Никогаш претерано не сум го експонирала затоа што сакам публиката да ме препознава по тоа што го работам, а моментално сум апсолутно посветена само на музиката.
Кога ќе има нешто интересно и важно за споделување на тоа поле, ќе ви кажам.
Во трето одделение напиша песна за „Златно славејче“... Си ја потпевнуваш ли некогаш? Дали и денес добиваш желба да напишеш некое детско хитче?
Од „Златно славејче“ ги носам едни од најубавите детски спомени.
Уште како мала имав композиторски аспирации, па песничката „Дајте раце“ ја пратив на конкурс под псевдоним и кога ја примија бев пресреќна.
Истата година, после фестивалот тука, ме поканија и во Србија на манифестацијата „Креда црта маштом“, во собранието во Белград, каде ја изведов во дует заедно со девојче од Србија.
До ден денес песната живее и се изведува на приредби тука, а тоа за мене е огромна радост.
Не сум помислила да напишам нешто за деца во последниве години, но можеби таа желба ќе ми се роди кога ќе се реализирам како мајка, ќе видиме.
Кога не би била пејачка....
Најверојатно би се занимавала со друга уметност.
Можеби би била и добар психолог само не сум сигурна дали, како голем емпат, би можела успешно да се „детачирам“ од сѐ што ќе слушнам.
©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.
А. Ј. | Црнобело