Семејство од Чешка живее во Македонија: „Среќни сме тука, луѓето секогаш наоѓаат време за дружење“
- Детали
- среда, 19 јули 2023
Михал и Лада Витови се семејство од Чешка, Брно, кое живее во Скопје веќе 3 години со своите ќерки Анна (6) и Ингрид (4). Дошле во нашата земја сосема спонтано и се вљубиле во нејзините природни убавини, луѓето, навиките – па велат дека со задоволство би живееле овде долгорочно.
Михал има компанија за Software development со партнери од Македонија и е професор на Универзитет во Прага, а неговата сопруга е професорка по физика во училиште во Скопје.
Во интервјуто за CRNOBELO.com ни раскажуваат за тоа како се решиле со две мали деца да започнат сосема нов живот, во земја значително поразлична од нивната, што е она што им се допаѓа најмногу кај нас и како ја доживуваат Македонија:
Во Македонија сте речиси 3 години, како се одлучивте да се преселите и кои беа вашите први впечатоци за земјата?
Иницијално, јас бев ангажиран како визитинг професор на SSEU на една година. Но, коцките се поклопија, и имав среќа да ги запознаам моите бизнис партнери кои сега ни се пред сè вистински пријатели. Како на филм, навистина.
Првите впечатоци? Повеќето од нашите навики како организирањето на дневните активности, слободно време, ангажмани околу децата – беа вистински предизвик, беше тешко да се прилагодиме.
Дилемата беше дали да се задржиме на навиките кои сме ги имале претходно и да се дружиме повеќе со интернационалци или да уживаме во топлото добредојде кое го добивме од Македонците. Првиот впечаток беше дека вие сте навистина отворена и пријателска земја.
Колку време ви беше потребно да се прилагодите на животот овде со бебе и 3-годишно дете?
Кога започнаа Ковид рестрикциите во 2020-та, решивме да се преселиме во Скопје. Би рекол дека беше некако спонтана одлука. Јас можев да предавам онлајн, децата беа мали. Во градинката каде што одеа само рековме дека ќе одиме на бизнис патување.
За време на овој период, заклучивме дека навистина не вреди премногу да мислиш за некои работи и одлуки. Ако има проблеми, тука сме да ги решиме. Нашите очекувања беа „Одиме, па ќе видиме како ќе биде.“
Може да се рече дека е лоша стратегија затоа што пак е потешко да ги направиш правите одлуки за идните настани. Од пријателите имавме огромна поддршка која реално не ни беше очекувана.
Имавте ли културен шок? Како се вклопија вашите ќерки во окружувањето?
Можеби ќе се смеете, но најголемиот културен шок беше различниот концепт кој вие го имате за ручек.
Кај нас, ручекот е во 12.30, јадеме супа, главен оброк и пиеме кафе. Максимум може да трае 90 минути. Нема седење во кафана со часови како што знаете вие да правите и да уживате во истото - сега и ние знаеме така.
Децата немаа апсолутно никаков проблем. Ги запишавме во локална македонска градинка.
Другарчињата беа љубопитни дека ќе имаат деца од странство во групата, но сите беа љубезни. Ана и Инушка имаат навистина прекрасни другарчиња од градинката со кои со задоволство се дружиме.
Го научивте ли јазикот, како се снаоѓате?
Децата го научија зачудувачки брзо, особено нашата поголема ќерка Ана, која сега има 6 години. Неа речиси и не може да ја забележите дека не е од Македонија. За нив ова е втор идентитет.
Јас и сопругата сè уште земаме часови. Сопругата понекогаш дури и ја прашуваат дали е од овде, а мене реално ми оди најслабо. Не дека е тешко, но веројатно старееме (ха ха).
Кои се работите кои најмногу ги сакате, но и што е она што можеби ви пречи во Македонија?
Големи љубители сме на авантуристички туризам и со задоволство сакаме да го практикуваме во Македонија.
Ние сме вљубени во планините, па на прво место затоа би ја ставил Бистра и целата убавина на Љуботен.
Ми се допаѓаат различните култури во земјата, а сепак сите ја знаат и сакаат да ја пеат „Бисер Балкански“ и ова е навистина интересно.
Локалните маалски работи во Скопје – ќебапи во „Фонтана“, ѓеврек во бурекчилница „Верона“, западниот шмек во „Кантина“...