Никола од Скопје живее во Кина: „Жените сакаат мажи од белата раса, а богатите не се фалат со парите“

Детали

сабота, 07 септември 2024

„Девојките сè уште ја негуваат „белата убавина“ и многу се заинтересирани за белата раса. Во Кина може да си порачате дури и монтажна куќа онлајн, ме нервира само што имаат поразлична перцепција за бон-тон и немаат чувство за личен простор“, раскажува Никола Трајковски (29) од Скопје.

Никола Трајковски (29) од Скопје, физиотерапевт по професија, во Кина живее веќе 9 месеци.

Тој беше дел од кинескиот олимписки тим во борење што се натпреваруваше на Олимпијадата во Париз, а се грижеше за 7 кинески борачи.

За животот во Кина Никола споделува за CRNOBELO.com:

Пред колку време замина во Кина и која беше причината за твојата преселба?

Добив понуда да работам со Олимпискиот тим во борење на Кина и практично 2024 година ми почна со преселба во Кина. Веќе на 01.01.2024 јас бев во авион и летав за Пекинг.

Каде поточно живееш, какви се локалците, сподели ни некои нивни интересни навики?

Иако базата ми е во Пекинг, со тимот доста време поминував по олимписките бази кои се низ цела Кина.

Кога стигнав во јануари бев сместен во олимписка база која е во Фуџијан провинција.

Местото се вика Вуџишан и е многу познато по планинските предели, бамбус рафтинг и најпознатиот Wuyi Rock Tea.

Во самото гратче има повеќе од 400 продавници за чај. Локалците не беа навикнати на странци и секогаш кога шетав ме стопираа и ме носеа во нивните продавници да пробувам разни видови на чаеви.

Имаат многу интересна културата на пиење чај. Секогаш има еден кој го сипува чајот и кој додека го подготвува за дегустација, раскажува за видот на чајот, од каде е собран, која е јачината на чајот.

Локалците велат, чајот се сервира со приказна. Конечно после литар испиен чај и неколку фотографии, успевав да изнудам изговор да ме пуштат да си одам.

Во Хаинан кога бев, имав можност да отидам до Санија, кој е град што излегува на море и е популарен особено меѓу Русите.

Пекинг пак е модерна метропола која брзо се развива, меѓутоа е задржана традицијата која ја негуваат на високо ниво и со многу љубов.

Покрај големите облакодери и фантастична архитектура, останати се стари населби кои се наречени Хутонзи и датираат од 1200-тата година и се слика на пекингшката култура и историја.

Како најпозната атракција би го издвоил Забранетиот град. Тоа е царска палата која е изградена од страна на императорот Jongl 1406 година и оттогаш се одржува и реставрира.

Локалците во Пекинг се навикнати на странци, па не наидов на некои „селфи“ натрапници. Што секаде на друго место беше задолжителна практика.

Исто така, имав можност да отидам и во „Inner Mongolia“, која е автономна држава во Кина.

Можев да забележам дека имаат доста поразлична култура од Кинезите, иако се работи за иста држава. Главно занимање им е сточарството и луѓето се наклонети кон животните.

Уште од мали нозе јаваат коњи и како народ се многу издржливи и храбри.

Храната им е базирана на млеко, млечни производи и месо што можев да видам многу сличности со нашата.

Имав можност да појадувам попара со млеко, кашкавал и просо и да ги посетам традиционалните монголски шатори наречени јурта. Тие беа сместени во пределите каде се и коњичките атракции. Јавањето коњ беше убаво искуство.

Еден од тренерите имаше свој ранч и ни направи тура со коњи за нас.

Дали некогаш си бил во љубовна врска со девојка оттаму?

Девојките сè уште ја негуваат „белата убавина“ и многу се заинтересирани за белата раса.

Продолжува на следната страница...