Се возевме низ буен предел, паркиравме во Ростуше и пешачевме до Дуфски водопад – таму се ослободив од токсичноста
Понекогаш сите се наоѓаме во ситуација кога остануваме без инспиративни идеи за патување. Кога од толку премислување, на крај остануваме дома, но кога викенд чека да ве поведе на незаборавно патување, не мислете се многу, туку брзо дејствувајте. Соберете добра екипа, наполнете го ранецот зашто во тој момент почнува најинтересното.
Дуфски Водопад, по течението на Ростушка Река… Толку имам да кажам ако случајно останете без конкретни планови за следниот викенд.
Доволно е тоа што ќе се одвезете во Националниот парк Маврово и ќе бидете на ова сакрално место во нашата држава, за да се почувствувате поисполнето.
По посетата на Бигорски манастир, заедно со моите пријатели решивме да го посетиме Дуфскиот Водопад. Толку многу имам слушнато за него, што навистина ми се направи ќеф што најпосле го засведочив. Во врска со ова патување, имам да кажам неколку работи…
Прво, ќе се возите низ таков буен предел што само внимателните очи можат да ја уловат сета убавина. Во ред е да се направат неколку фотки, но дадете си простор да ја почувствувате природата околу себе и со добро музиче може патувањето да ве „вози“ максимално.
Второ, слободно може да се паркирате во село Ростуше, водопадите од таму се оддалечени околу 30 минути. Зависи со какво темпо се движите.
Интересно е тоа што патот до таму е прекрасен, самиот допир со природата ќе ви вдахне дополнителна енергија и без никаков проблем ќе стигнете до крај.
Следете го течението на Ростушка Река и таа ќе ве одведе до водопадот. Освен тоа, за повеќе да уживате во опкружувањето, секако, ако имате доволно време на располагање, дозволете си да фрлите поглед-два до скриените местенца кои ќе ви се испречат на патот. Вегетацијата е врв.
По патот имате неколку одморалишта, каде ќе може да земете здив, ќе поминете низ дрвени мостови и целиот пат е под сенка.
Ако се наоѓате во летниот период ќе налетате на изобилство од шумски јаготки. Кога јас се најдов таму, температурата беше околу триесеттина степени, а воопшто не чувствував жештина. Само желбата со свои очи да го видам водопадот.
Трето, кога ќе стигнете до 28 метарскиот водопад, земете длабок здив, затворете ги очите и слушнете го шумот.
Дури потоа внимателно спуштете се и гледајте го од долу нагоре. Јас ја имав таа среќа да го начекам водопадот со многу вода, така што кога застанав пред него за неполна минута бев целосно мокар. Не беше страшно, знаев дека штом ќе излезам на сонцето ќе се исушам.
И уште нешто, како надополнување на точка три е тоа што можете да викате пред водопадот, а да не бидете слушнати од никого.
Ги напнав гласните жици и пробав да се ослободам од сета токсичност што беше наталожена во мене. Запомнете, Дуфскиот водопад ќе отвори еден нов свет пред вас.
Автор: Евгениј Хоуп | Црнобело
Би можело да ве интересира:
Препорачуваме
Најчитани неделава
