Вистинска приказна - слепото врапче
Сè започна една дождлива ноќ, штотуку стивна неверојатно гласната бура. Го пронајдов врапчето кое едвај дишеше и беше потполно слепо. Топло го сместив во една кутија покриена со стара облека.
Ноќта полека минуваше. Штотуку се раздени врапчето застана покрај прозорецот и речиси 3 часа свиркаше. Без прекин...
Конечно, по 3 часа неговиот татко го пронајде и го нахрани.
Тој му носеше бубачиња и лепче на секои 10-15 минути.
Врапчето растеше од ден на ден, но сè уште беше слепо.
Еден ден се јавив кај ветеринарот. Тој ме советуваше да му ставам неколку капки за избистрување на видот. Сосема обични капки можеа да му го спасат животот.
И делуваа како магија! Дури и започна да се крие зад цвеќињата и саксиите до прозорецот.
Но, остана кај мене цели 2 недели. Неговиот татко секојдневно доаѓаше да го нахрани.
Знаев дека еден ден ќе не напушти. Ова беше неговата последна фотографија, некоја секунда пред да полета.
Вечерта повторно започна да врне. Го немаше повеќе од 48 часа.
Но, 3 дена подоцна - ете го! Поспан, во саксиите со цвеќиња во кои обожаваше да ни се крие! За среќа научил дека ова секогаш ќе биде неговиот дом...