Кога под кожата ти пулсира поезија - Мирјана Ивановска
Мирјана Ивановска е одличен пример дека примарната професија никогаш не те дефинира целосно како личност. Впрочем, така и треба да биде. Како најсложени суштества сме обликувани од стотици слоеви, а се чини дека кај оваа непоправлива сонувачка под кожата пулсира исклучиво поезија.
Нејзината професија е економист, нејзината љубов – поезијата. Сепак, таа тврди дека не би се откажала од ниту една од двете љубови.
Ивановска има издадено 4 збирки поезија досега: Кружна љубов, Пепелашка во триесеттите, Вртелешка и последното поетско четиво Откинувања кое ја доживеа својата промоција на 16 февруари годинава во Музејот на град Скопје.
Нејзиното име не се експонира премногу во македонската современа поезија, што секако е вистинска штета. Но оние коишто ја читале, ја читаат, оние на кои Мирјана им е позната како автор, во рацете држеле мало непроценливо богатство од поетски низи.
Низ нејзините 4 книги се забележува апсолутно созревање низ години како автор, кое кулминира со последните „Откинувања“.
Поезијата на Мирјана е генерално сецирање, дијагноза и триумф на љубовта. Ова особено се забележува во Пепелашка во триесеттите. Љубовта е едноставно кулминација на животот. Таа е бескомпромисна, не подразбира просто делење на време, сметки и леб на масата.
Вистинскиот партнер е оној поради кој ќе сакаш да станеш подобар, вистинит човек. Во денешното време, ова е можеби најтешкото нешто.
„Невиноста не ја губиме кога телесно сме запознале некој друг. Невиноста ја губиме тогаш кога душата ќе ги ја украдат“.
Во Вртелешка, главната хероина Ема ве „врти“ низ еден животен циклус, во кој автентичноста се чини дека е најголемата награда која ќе ја извлечете од „прастарата неизбежност – животот“.
Со сите замки и препреки кои ги поставува тој, со сето морализирање и опсесизирање да се биде некој и нешто што го очекуваат споредните ликови, да се вклопиш во шаблонот на тажното општествено секојдневие во кое те уценуваат со стравот од осаменост, наместо љубовта да биде на цена.
Цена која ќе ја одредиш самиот, а Мирјана после бројката на етикетата очигледно става знак на бесконечност.
Откинувања е последното издание чиишто песни се преведени и на англиски јазик во вториот дел од книгата. Можете двојазично да го почувствувате шармот на поезијата, која изгледа дека совршено го соединува искажаното од претходните 2 збирки.
На крајот, со право ќе ја наречеме Ивановска поетеса. Поетесата не верува во идоли. Како што самата ќе изјави, многумина ги почитува, но не им се воодушевува слепо.
И секако, преферира друштво во коешто може пријатно да се одмолчи. Бидејќи понекогаш со тишината кажуваме многу повеќе за себеси. Зборовите се тука за да се пишува поезија.
(О)Милена | Црнобело