Димитар Петровски - атлетичар и тренер, репрезентативец и повеќекратен државен шампион, кој се занимава со спорт уште од своите 4 години кога започнал да скија.

Паничен напад ми се има случено: дома, во кафуле, диско, на состанок со девојка, на факултет, во автомобил, на работа, на предавање на тема „Справување со панични напади” – искрено раскажува Мартин Јовановски и ги споделува сите детали од неговото искуство.

„Во 90-тите некој додворувач срамежливо ќе го побараше телефонскиот број, а јас или набрзина ќе го напишев на ливче хартија или пак на задното прозорче на нечистите црвени автобуси на JСП Скопје. Во наредната фаза го молев Господ на повикот на додворувачот да не се јави мојот татко пред мене, тогаш е крај на приказната – да не си се јавил повторно, немам јас ќерка за тебе...“, раскажува 46-годишната професорка Ана Гигова од Скопје.

„Да се прима хемотерапија значи да примате отров кој сепак нема да ве убие. Хемотерапијата ги убива малигните, но ги оштетува и нормалните клетки, па секако дека негативните ефекти се неизбежни. Тие особено беа интензивни по првите четири хемотерапии. Во тие денови нашиот дом се претвораше во ординација со куп инфузии, игли, апчиња...“, раскажува младата Вања Мицевска од Штип.

Тино Шаботиќ од Куманово е специјален едукатор и рехабилитатор кој им помага на децата со пречки во развој, открива кои се знаците на аутизам во различни фази од развојот на децата, кажува какви шпекулации се шират за аутизмот, а споделува и свои мислења на оваа тема.

Интервју со Марко Блажевски, прв македонски возач во историјата што освоил FIA CEZ натпреварување на Twingo CUP... „Просечната брзина на најбрзиот круг ми беше 130км/ч, трката беше многу убава и динамична. За мене добра трка е кога има многу престигнување и фер плеј борба до крај“, раскажува 29-годишниот Марко, кој од 5 години вози картинг.

Ивана Лазарова, по професија дипломиран машински инженер, вели: „Одбив работна понуда во една македонска фирма каде што ми понудија и повеќе од смешна плата. Беше ненадејна, но доста цврста одлука – јас ќе си одам од овде. Ќе одам да работам на брод. По три ипол месеци јас се качив на мојот прв брод“.

Наташа Сарџоска е поетеса, писателка, антрополог и литературна преведувачка од Скопје, која пред неколку недели го објави својот прв роман, „Трамонтана“.

„Во времето на Југославија имавме чираци, кои од мајсторите го учеа занаетот. Ама јас велам, занает, не се учи, занает се краде. Јас го наследив занаетот од татко ми.“ – го посетивме шапкарот Златко во срцето на скопската чаршија, кој за CRNOBELO.com открива од кога е занаетџија, дали се живее од тоа и како се одвива неговата работа. 

„Се надевам дека Македонците нема да ме мразат, ама најискрено не ми допаѓа ајвар, но, затоа многу сакам да јадам бурек...“, раскажува 28-годишниот Рамон од Бразил, кој дојде во Прилеп како фудбалер, а остана како сопруг на Мариа и татко на Наоми.

Милош Ристовски (29) од Куманово е Генерален секретар на Млади Европски Федералисти – ЏЕФ Европа, обучувач/фасилитатор за Европскиот Младински Форум и Младинскиот Сектор при Совет на Европа.

Александар Петрушевски (22) од Пробиштип е уште еден млад човек кој во моментот се наоѓа на пракса во Валенсија

„На почетокот не им кажував на родителите дека работам во конфликтни зони, помагав на прегладнети бегалци во Сомалија, а пред мои очи почина бебе... Кога еднаш ќе ги видиш такво нешто со свои очи, тоа не се брише од сеќавањата...“ – вели Александра Ристеска, која неколку години работи како хуманитарка за Обединетите Нации.

Сара Пановска од Штип има само 18 години и во голема мера се разликува од поголемиот број нејзини врсници. Таа во целост е посветена на уметноста. Прва љубов ѝ е виолината, а дополнително изработува и портрети и карикатури.

„Во Кенија нема зима, а снег имав видено само на телевизија, па може само да замислите колку ми беше ладно. Но, благодарна сум на мојот свекор кој ме научи како да ги преживеам македонските зими.

Едвина Јанга Гочев е 37-годишна Филипинка која љубовта ја донесе во македонскиот град Велес, каде живее со својот сопруг Митко и двете деца, Адријана и Матео. Таа ни открива дека омилено јадење и е македонската сарма, а обожава да подготовка баклава и трилече. 

Индијка, Јапонка, Бугар, Аргентинка и уште неколку соговорници од различни земји низ светот за CRNOBELO.com откриваат какви пријатели се Македонците, каде ги запознале и какви заеднички доживувања имале со нив.

Родниот град е обележје кое го носиме целиот живот, но тоа не значи дека треба да сме врзани со местата од каде доаѓаме или сме израснале.