Зоран Спасов - Ѕоф, урбан скопски лик: „Скопје не би било исто без шармот на оние кои денес имаат помеѓу 50 и 65 години“
- Детали
- среда, 13 ноември 2024
„Во 2012-та дома го прогласивме Тито за светец и секој 25-ти мај ја славиме славата Свети Тито. Дрес кодот е црвена марама, со бело и плаво. Оние кои доаѓаат првпат мислат дека сме некоја секта луди млади старци“ - вели за CRNOBELO.com Зоран Спасов - Ѕоф - урбан скопски лик, писател, драматург, претприемач.
Урбан скопски лик, писател, страстен патувач и човек кому Тито му е и идол и „домашна слава“, бидејќи секој 25-ти мај во домот на Зоран Спасов - Ѕоф се прави голема пионерска журка, инспирирана токму од Маршалот.
Со него муабетите се долги, и секогаш има теми кои ќе останат неистражени, недокажани, неначнати...
Но, овој пат, во интервју за CRNOBELO.com, со Ѕоф разговаравме за сè по малку - за новата книга „Јас сум Сирма“ која ќе има промоција на 14.11.2024, за патувањата со неговата сакана Весница, за култните места во Скопје кои и денес му се при срце, но и за неговите животни страсти.
Во продолжение, целото интервју со Зоран Спасов - Ѕоф, кој за себе вели:
„Од пред некој ден имам 59 години, а по професија би рекол дека сум - мултитаскинг, но работам во Aristocrat, најголемата компанија во светот за гејминг, како потпретседател за операции“.
Бизнисмен, писател, драматург, скопски урбан лик... која од овие работи најдобро те опишува? Како, всушност, би се опишал за луѓето кои не те познаваат, но ја знаат твојата работа?
Ова „бизнисмен” веднаш би го сменил со „претприемач”, затоа што ми асоцира на некој олигарх, син на олигарх или лик со демоде одело и актовка во која ги шета печатите од фирмата и кочанот бланко фактури.
Хмм, себеси би се опишал како последен Мохиканец што се обидува да ја сочува скопската ДНК и преродбеник којшто гордо успева да ги натера луѓето да читаат книги.
Посебно оние на кои последна прочитана книга им е „Зоки Поки”.
Неделава ја очекуваме промоцијата на новата книга „И јас сум Сирма“, за која издавачот вели дека е „книга што ќе ви ја разнесе душата“... Која е Сирма? Која е темата што ја обработува книгата и дали е повторно напишана во твој стил - со доза на хумор и во скопски жаргон?
Сирма Војвода е наша историска личност и олицетворение на силна жена, рамо до рамо со Роза Луксембург и Клара Цеткин.
Жанрот е ултра феминистички фрагментиран роман, во кој не постои граница помеѓу вистината и фикцијата.
Сирма, тука, патува низ времето и… и не кажувам повеќе, нека откријат читателите.
Во книгата има и одредени ликови кои зборуваат скопски, има и хумор, емпатија, но има и омраза…
Се обидов читателот да го прошетам од историски настани за кои никогаш не слушнал, до откачени приказни својствени за филмовите на Тарантино.
Не е фер да прашаш писател која му е омилена книга, но сепак, кое твое дело би го издвоил како четиво кое ти е најблиско до срцето и коешто би сакал да го прочитаат сите што можеби не прочитале ништо твое досега?
Тука нема место за дилема. Дефинитивно „Цепај сине” е она со што се гордеам и што сум 100% јас.
Тоа е воедно и најтежок облик на пишување, затоа што со неколку збора треба да го натераш читателот да се „подмоча“ од смеење.
Ова четиво треба да го има секое семејство во својата библиотека и кога некој е даун да се консумира како лек против депресија, анксиозност, апатија и демотивираност.
Ја постави и претставата „Торонто експрес“… Дали си горд на тоа што го направивте со Александар Микиќ?
Мал е зборот „горд”. Три месеци зад затворени врати ја спремавме со Микиќ и Јоцо Симонов, за да на крајот поставиме една вонсериска претстава.
Успеавме и да ја постигнеме задачата што сами си ја зададовме: гледачите да не знаат дали е комедија или трагедија и на крајот сѐ да се сведе на пола саат скришно смешкање, пола саат умирање од смеење и десет минути подзаплачување.
Инаку, овој моноспектакл стана најгледана монодрама во нашата историја.