„Една недела пред свадбата со сопругот се договоривме разводот секогаш да ни биде опција“

„Пред многу години со сопругот се согласивме дека никогаш не сакаме да се чувствуваме заробени во овој брак. Ако некој од нас направи нешто што ќе ги премине сериозните граници што сме ги поставиле, во ред е да си замине“.

Кога јас и мојот сопруг се венчавме, се договоривме дека разводот СЕКОГАШ ќе ни биде опција.

Додека растев, често ми ги кажуваа истите работи за бракот.

„Разводот НИКОГАШ не е опција“.

„Штом ќе се омажиш, тоа е тоа. Заглавени сте заедно, без разлика на сè“.

„Никогаш не го кажувај зборот развод откако ќе стапиш во брак“.

Никогаш не ми беше кажано дека разводот е и дека секогаш треба да биде опција.

Пред некоја вечер, мојот сопруг и јас ги гледавме нашите стари свадбени фотографии.

„Се сеќавате ли на ветувањата што си ги дадовме еден на друг неделата пред да се венчаме?“ - го прашав мојот сопруг, додека држев стара фотографија од нашата брачна ноќ.

„Да, мислам дека она што секогаш ми остана врежано во главата е тоа дека разводот секогаш ќе биде опција и ме потсетува дека ние избираме да бидеме заедно, а не сме заедно само затоа што чувствуваме дека така треба“ - ми рече додека ја ставаше раката на мојата нога.

Седев така еден момент.

Тој беше во право.

Тоа беше и моето омилено ветување што си го дадовме еден на друг.

Разводот отсекогаш бил опција за нас.

Тоа ветување си го дадовме една недела пред нашата венчавка.

Седнавме и разговаравме зошто разводот треба да биде опција.

Ни се чинеше дека ако не кажеме дека разводот е можна опција, тогаш би ја игнорирале реалноста.

Работите се менуваат. Луѓето се менуваат. За одредени работи не може да се најде решение како пар.

Да се ​​остане во брак, само за да бидете со некого, и не е некоја неверојатна работа.

Тоа е најлошото нешто што можете да го направите.

Пред многу години двајцата се согласивме дека никогаш не сакаме да се чувствуваме заробени во овој брак.

Ако некој од нас направи нешто што ќе ги премине сериозните граници што сме ги поставиле, во ред е да си замине.

Решивме тогаш, пред многу години, дека сакаме да бидеме заедно затоа што САКАМЕ да бидеме.

Не затоа што чувствуваме дека МОРА да бидеме.

Заедно сме затоа што избираме да бидеме заедно, а не поради ултиматум што си го поставивме.

Разговаравме за тоа дека ако се појават големи проблеми за кои сметаме дека не можат да се решат, како што се злоставување или неверство, разводот би бил добро решение, а не да биде нешто што треба да се избегнува по секоја цена.

Додека ги гледав нашите свадбени фотографии, почувствував како мојот сопруг ја става својата рака околу моето рамо.

Се прегрнавме за момент, а јас почувствував дека ме облеа бран на смиреност.

„Ти благодарам што ме избра, што работеше на овој брак со мене и што знаеше дека и твоите и моите потреби се подеднакво важни“ - му реков, гушкајќи го цврсто.

Се бакнавме и почнавме да ги тргаме свадбените фотографии што ги гледавме.

Додека ја ставав секоја слика на своето место, се потсетив зошто разводот секогаш ќе ни биде опција.

Знам дека се избираме еден со друг. Знам дека работиме на овој брак затоа што сакаме.

Знам дека доволно се грижиме еден за друг за да знаеме дека ако некогаш се појави нешто сериозно, ќе си дадеме слобода еден на друг да одлучиме дали бракот функционира или не.

Се бираме со слободна волја, не од обврска. Никогаш не сме заробени.

Континуирано избираме да останеме и да ги надминеме тешкотиите.

Во тој момент со него, се потсетив дека избираме да бидеме еден со друг, знаејќи дека и двајцата би можеле да заминеме, но не си одиме.

Се избираме еден со друг, секој ден. Избираме да работиме напорно затоа што сакаме, а не затоа што мораме.

И тој вид на љубов, па..., тоа е најбезбедниот вид на љубов што некогаш сум го запознала.

Разводот секогаш ќе биде опција.

Извор

фото: Freepik.com