Жено, не постои поголема храброст од тоа да бидеш слаба понекогаш

Не постои поголема храброст од тоа да бидеш слаба и себеси да се прифатиш како таква.

Да си дозволиш себеси слабост е дел од силата.

Да си дозволиш некој тажен период да помине, користејќи љубов, нежност, луѓе, воздишки, пита со вишни, силни прегратки – наместо лекарства.

Можам да се сетам на мирисот на воздухот кога себеси првпат написмено, со потпис на кожата, си одобрив себеси да бидам слаба.

Госпоѓо моја сјајна, во ред е денес да не блескаш.

Биди слаба понекогаш...

Светот е полн со херои на кои им паѓаат значките поради преголем притисок, кој првенствено сами си го наметнуваме на себе.

Биди негативна.

На животот понекогаш „нареди му“ сè по ред.

Не мораш секогаш да имаш разбирање за сè, па од каде ти е тоа?

Налути се.

Кажи им сè.

Барај нешто кое никогаш не си го барала.

Лежи некому на рамо и само постои.

Погреши.

Откажи се.

Исчезни на некое време.

Преврти со очите.

Одбиј да се задоволуваш со трошки.

Почекај го својот ред за она навистина доброто.

Најголема храброст на овој свет, кој е постојано со некоја маска, е да ги прифатиш своите слабости.

Биди храбра, понекогаш.

Биди слаба, понекогаш.

Од слабоста секогаш ќе излезеш со еден мускул плус, верувај ми.

Извор / автор: Бранкица Раковиќ

фото: depositphotos.com