3 години лежел мртов во својот стан, никој не забележал – Кој бил Србинот прогласен за „најосамен човек во Шведска“?
- Детали
- четврток, 23 ноември 2023
„Никој не забележал дека со години е починат, немало миризба од станот, а на соседите им требале речиси 4 години да сфатат дека нивниот сосед го нема“ – приказната за Србинот Бранислав Тешановиќ е „пример“ за осамениот живот што го живеат печалбарите во другите земји, но и за студениот однос на Швеѓаните.
Србинот Бранислав Тешановиќ 3 години, 8 месеци и 8 дена лежел мртов во неговиот стан во Стокхолм, а никој не ни забележал дека веќе го нема. Неговото тело било најдено во 2019-та година, а неговиот случај е инспирација за новинарот Али Феган да го сними филмот „Најосамениот човек во Стокхолм“ (Stockholm's loneliest man?).
Телото на 78-годишниот Бранислав било најдено во неговиот стан во Стокхолм од страна на сосетката, а внатре светилката и радиото биле вклучени.
Соседите почнале да се сомневаат дека нешто чудно се случува со Бранислав дури откако поштата во неговото сандаче почнала да се насобира, а од човекот не забележувале ниту трага ниту глас.
Според пишувањата во шведските медиуми, никој од станарите не забележал непријатна миризба од станот каде Бранислав живеел веќе 40 години, заради добрата вентилација и изолација, но и затоа што прозорецот бил подотворен.
Полицијата соопштила дека се работи за маж со југословенско потекло и дека со недели не можат да стапат во контакт со неговите роднини.
По сите административни формалности, бил организиран службен погреб, а Бранислав бил погребан со протестантски свештеник.
Дури по погребот, шведската полиција успеала да стапи во контакт со извесна Бранојка Стевановиќ, која му била сестра на Бранислав и потоа се дознало дека тие двајца целосно загубиле контакт откако нејзиниот брат се преселил во Шведска во 60-тите години на минатиот век.
Драган Лабан, кој исто така е со потекло од Србија, кога слушнал за приказната за неговиот сонародник, одлучил дека треба да му се организира достоинствен погреб и Бранислав да биде испратен во духот на православната црква.
Тој стапил во контакт со семејството на Тешановиќ и добил дозвола да му организира нов, православен погреб на неговиот сонародник, а наместо анонимен знак, Бранислав добил и спомен обележје.
„Мора да е најлошото нешто да умреш без саканите околу себе. Тоа ме вознемири. Не го познавав човекот, но морав нешто да направам“ – рече Лабан.
Приказната за Тешановиќ се пренесува во сите шведски медиуми, а за него е снимен и документарен филм со цел да се обрне вниманието на осамениот живот што го живеат Швеѓаните, а особено иселениците кои доаѓаат во земјата во потрага по нови можности, а завршуваат целосно сами без роднини и пријатели.
Б. С. Б. | Црнобело