Кирил Ангелов, жртва на педофил од Велес: „Сѐ уште ги мирисам лигите на Сеништето по мојот врат додека ме злоставуваше“

Буричкајќи дома најдов развиени филмови, со фотографии кои ги бев заборавил, неизвадени. Денес ги земав. 153 сеќавања кои толку болеа, толку мирисаа, толку ме потсетија. Денес рак маркерите, денес фотографиите, денес сеќавањата, денес продолжив да барам начин како да мирисам на Црква.

Ако некој сака да ме направи радосен, нека ми подари темјан. Темјан дишам, темјан сонувам, темјан прегрнувам, темјан живеам. Не се живее од воздух, ама од темјан да. Колку и да треба ќе дадам, ќе продадам, себеси ќе се продадам, за да останам така, да мирисам на Црква.

А ако „Безсловен“ е ерменски ут, тогаш новото дело е ерменски дудук. Делото оставено, ништо продолжено, од страв сѐ под ќилим сокриено, со трепет обвиено. Сите плачат, сите плачеме, само јас никако да се соберам за да можам крик да испуштам. Мојата душа е инструмент, плач на соѕвездијата кон кои се издига темјанот. Оставете ме да мирисам на Црква.

Ако се намачкам со миро или смирна, запалам темјан, се искадам да се исплачам и измачам, пак нема да им чинам.

„Недостоен“, „опрелестен“, „соблазнителен“, „рак“. А јас само сакам да сопрат бурите, да ми се утешат сите гревови нададени туѓи и направени мои. И да мирисам на Црква.

Ако не мирисам на смола, ќе се изгубам разбирате ли? Ако не мирисам на домот, ќе ме снема во туѓина. Нема да знам како да се вратам, нема да знам како да заплачам.

Можеби премногу ме опиваше цвеќарата што мајка ми ја љубеше толку, за да можам да ги признаам сите лузни. Од цветовите се опивав, од боите, од миризбите... ете од каде е... ете...

Кириле, пет години си без рак и секој ден уште е борба. А утехата тивка не ја кажувај никому, бидејќи повторно нема да им чиниш. А ти сакаш само да мирисаш на Црква.

Во мојот мир, темнина, тишина и сенка, сакам само да мирисам на Црква. парфемот. Да мирисам на Црква.

Книгата „Безсловен“ може да се најде во сите книжарници на Сакам Книги или да се порача онлајн.

С. С. | Црнобело