Ања од Скопје беше на духовно патување во Перу: „Во амазонската прашума живеев со шамани, Мачу Пикчу ме остави без зборови“

Детали

сабота, 29 март 2025

„Слушав за моќта на дождовните шуми, за шаманите кои работат со растенија и сметав дека е време да го искусам од прва рака. Ова е и земја на чуда кои го одземаат здивот, па моето патување немаше да е исто без посетата на Мачу Пикчу и Светата долина, пустинската оаза Хуакачина, живописните улици на Куско…“ - вели Ања Славковиќ Јаневска, која помна еден месец во Перу.

Aња Славковиќ Јаневска (36) од Скопје, 13 години работи во сферата на маркетингот.

Таа има неверојатен талент за фотографија и на својот Инстаграм често споделува прекрасни фотки од секојдневни животни ситуации, локации, луѓе...

Од неодамна, нејзиниот профил @marketarkata е преплавен со фотографии од нејзиното патување во Перу - земјата каде што остана еден месец.

А за тоа како си поминала, што ја воодушеви и како ја доживеа оваа јужноамериканска држава, Ања ни раскажа во интервјуто:

Неодамна беше на патување во Перу. Зошто ја избра таа дестинација?

Перу ме повика на многу подлабоко ниво отколку само како туристичка дестинација.

Тоа беше патување кон кое се чувствував повикана, како тоа да беше вистинскиот момент кога требаше да се оддалечам од вревата на секојдневниот живот и да влезам во нешто подлабоко, нешто трансформирачко.

Го одбрав Перу првенствено поради духовно повлекување длабоко во амазонската дождовна шума, место каде што мудроста на џунглата и нејзините свети билки може да ме водат низ внатрешно патување на самооткривање и спиритуален развој.

Слушав за моќта на дождовните шуми, за шаманите кои работат со растенија и сметав дека е време да го искусам сето ова од прва рака.

Шаманизмот во Амазонија не е само практика - тоа е начин на живот, вткаен во самата суштина на џунглата, каде луѓето живеат во хармонија со џунглата и учат од неа.

Овде, растенијата се повеќе од храна, тие се учители - во вистинска смисла на зборот.

Тие се почетокот на сѐ, една бескрајна интелигенција и античко знаење кое се протега надвор од времето, секое од нив со своја свест и свој глас.

Повлекувањето беше вгнездено во срцето на Амазонија, далеку од современиот свет.

Таму поминав денови во тивко размислување, учествувајќи во церемонии кои ме поврзуваа со духот на земјата и мојата подлабока свест.

Локацијата на ритритот се наоѓаше во перуанскиот дел на Амазон во San Francisco - Pucallpa.

Церемониите беа водени од Шипибо (Shipibo) шамани - древни исцелители, познати по нивната експертиза во билната медицина, особено ајахуаската.

Tоа е традиционална амазонска билна медицина која со векови се користи за лекување, самооткривање и духовен раст.

Претставува моќна мешавина на билки и овозможува длабока интроспекција - може да донесе увиди, емоции и визии кои им помагаат на луѓето подобро да се разберат себеси и својот живот.

Замислете го ова како еден вид на патување длабоко во себе и својата суштина, а кое може да ви помогне да ги ослободите емоционалните блокади, тие да добијат јасност и да почувствувате посилна врска со себе и светот околу вас.

Шипибо шаманите ги водат овие свети церемонии пеејќи икароси - духовни песни со кои го водат исцелувањето, ја чистат енергијата и се поврзуваат со повисоките димензии. 

Центарот во кој престојував претставува семејна заедница, која ја чува и ја пренесува од генерација на генерација мудроста на билките учителки (master plants), и повеќе од 30 години го практикува начинот на исцелување оставен од нивните предци.

Се разбира, Перу е, исто така, и земја на чуда кои го одземаат здивот, но моето патување во Јужна Америка немаше да биде исто доколку моето духовно патување не го дополнив и со посетата на овие локалитети.

По времето поминато во џунглата, тргнав да ги истражувам древните урнатини на Мачу Пикчу и Светата долина, стоев пред огромното пространство на пустинската оаза Хуакачина, се восхитував на мистеријата на Наска линиите, талкав низ живописните улици на Куско…

Но, и покрај убавината на овие исконски места, срцето на моето патување остана длабоката, духовна врска што ја најдов во амазонската прашума.

Дали организираше сè сама или беше преку агенција? Дали е потребна виза за Македонците и каква е процедурата за добивање (и колку пари чини)?

Организацијата на ова патување беше во сопствена режија, а за Македонците не е потребна виза за престој во земјата.

Колку време траеше летот до Перу, од каде летавте? Дали е скапа авионската карта дотаму?

Летот траеше нешто повеќе од 20 часа, со промена на неколку аеродроми, временски зони и годишни времиња.

Се леташе преку Виена, Мадрид, па Лима, а враќањето беше преку Панама Сити и Истанбул.

Авионската карта во двата правца изнесуваше околу 1.400 евра. Дополнително имаше уште неколку локални летови, бидејќи до одредени локации во Перу се движевме со авиони.

Колку долго остана во земјата? Во тоа време што сè имаше можност да видиш во Перу - градови, пустини, познати локации?

Во Перу останав месец дена. Иако агендата беше многу интензивна и секој ден беше исполнет со активности, сепак чувствувам дека успеав само малку да „гребнам“ од сето она што има да го понуди оваа неверојатна земја.

По заминувањето од џунглата, во наредните седум дена бевме сместени во Куско, кој беше совршена база за истражување на околните места.

Се впуштивме во богатата историја на регионот, посетувајќи ги античките археолошки локалитети, фасцинантните музеи и, се разбира, воодушевувачкиот Мачу Пикчу.

Ја истраживме и Светата долина на Инките, со нејзините антички урнатини, прекрасни пејзажи и енергична култура. Овој регион според претпоставките на археолозите некогаш служел како витален земјоделски и духовен центар на цивилизацијата на Инките.

Но самата енергија која се чувствува таму и изгледот на сите тие градби остава многу отворени прашања.

Мистеријата на Светата долина лежи во напредниот инженеринг на Инките, духовното значење и необјаснетите архитектонски конструкции.

Една од најголемите мистерии е како Инките ги граделе масивните камени структури, како оние во Саксајхуаман, Олантајтамбо и Писак, со прецизно исечени камења кои се вклопуваат без малтер - некои тежејќи и над 100 тони.

Една теорија сугерира дека користеле комбинација од рампи, јажиња и работна сила, но точниот метод останува непознат.

Други предлагаат дека Инките имале уникатно разбирање за вибрационата енергија (или звучната технологија) што им овозможило да манипулираат со каменот - идеја што се усогласува со некои антички митови.

Исто така, подредувањето на овие места со одредени астрономски настани (краткодневица, соѕвездија) сугерира дека Инките имале и длабоко знаење за космосот.

Дополнително, некои веруваат дека долината има и енергетски својства кои ги привлекуваат спиритуалните трагачи за да го посетат и почувствуваат тоа силно мистично присуство што постои таму.

Некои експерти веруваат дека Инките само ги наследиле овие градби и граделе врз веќе постоечките мегалитски основи, останати од некои изгубени понапредни цивилизации.

Теориите се движат од изгубени антички технологии до вонземски влијанија, но не постојат официјални дефинитивни објаснувања, што ја зголемува трајната привлечност на оваа област.

Поминавме и време во Писак, живописно планинско село со специјален шарм, познато по своите шарени пазари, мирна атмосфера, тивки улици и импресивни урнатини од Инките.

За последниот дел од нашето патување, отпатувавме во Лима и ја истраживме крајбрежната убавина на главниот град.

Лима е вибрантен град, со прекрасно уредени паркови, сместен на драматични карпи со воодушевувачки поглед на Тихиот Океан - поглед кој ве тера да замолчите, да се препуштите и да ја почувствувате моќта на водата како елемент и на тоа бескрајно пространство пред вас.

Дишете заедно со ритмичкиот удар на брановите и во тој момент ништо друго не е важно - само пространоста, пулсот на плимата и осеката, и чувството дека океанот е истовремено и мистерија и дом.

Оттаму, се упативме кон Паракас, често нарекуван „Мини Галапагос на Перу“, каде имаше голема разновидност на диви животни, вклучувајќи морски лавови, пингвини и јата морски птици во нивното природно живеалиште.

Нашата авантура продолжи со посета на Хуакачина, хипнотизирачка пустинска оаза опкружена со високи песочни дини и адреналиско возење по песокот (buggy ride).

Продолжува на следната страница...