Македонијо, убава си! Недопрената природа на Јабланица, низ објективот на Александар Менкиноски
- Детали
- среда, 18 октомври 2023
„Имав неверојатна прошетка на планината Јабланица која ја направив на зајдисонце, ден пред празникот Голема Недела. Во селото Јабланица, кое е на истоимената планина, се наоѓа манастирот на Св. Илија, кој е на надморска височина од 1.450 метри...“, ја започнува својата приказна Александар Менкиноски, фотограф од Струга, за CRNOBELO.com и ни ја доловува убавината на нашата Македонија.
Александар Менкиноски e фотограф од Струга, кој обожава да ги „замрзнува“ сите моменти што се наоѓаат околу него.
Вели дека секојдневно шета во околината на Струга и Охрид заедно со неговиот фотоапарат и фотографира речиси 13 години.
Тој целиот негов живот бил опкружен со фотографска опрема, наследувајќи ја од неговиот татко. Потоа, со тек на време желбата прераснала да се префрли и од светот на фотографијата во светот на филмот и ТВ преносот.
За CRNOBELO.com тој издвојува една негова интересна авантура на планината Јабланица:
„Имав неверојатна прошетка на планината Јабланица која ја направив на зајдисонце, ден пред празникот Голема Недела. Во селото Јабланица, кое е на истоимената планина, се наоѓа манастирот на Св. Илија, кој е на надморска височина од 1.450 метри.
Таму се празнува и празникот Голема Недела, кој обично паѓа на последниот викенд од месецот септември.
Еден ден пред него започнуваат сите подготовки за големиот празник. Искачувајќи се по патот, се решив зајдисонцето да го поминам уште неколку стотина метри над манастирот и да направам интересни панорамски фотографии.
А, овој поглед беше пресуден за тоа и да го направам.
Заедно со мојот апарат, се упатив нагоре директно по шумата. По одредено време чекорење се појавив на една чистинка, околу мене повеќе немаше дрвја кои ми го попречуваа погледот.
Сè уште беше високо сонцето, дури заслепувачки, но сепак решив да го зграпчам тој момент. Па, така се роди оваа фотографија:
Веднаш по овој момент, се решив да го свртам мојот поглед кон југ, односно кон дворот на манастирот.
Беше една прекрасна и величествена глетка којашто исто така се изрази и на сензорот од мојот апарат. Тоа изгледаше токму вака:
После тој поглед се одлучив да направам и неколку фотографии кои малку од поблиску ќе го доловат дворот на манастирот:
Така додека сонцето полека се криеше зад планината, го продолжив моето кратко искачување по планината Јабланица. Беше еден многу „карпест“ предел, кој изгледаше како да се искачувам на Алпите или барем само така се чувствував.