„Денешниве деца се многу неблагодарни, а имаат многу повеќе од нас“ - дали е навистина така?

„Денешниве деца“ е фраза која ја слушаме честопати во негативен контекст.

imaat-li-denesnite-deca-navistina-podobro-detstvo-od-nas-01.jpg

 „Денешниве деца немаат никаква почит кон повозрасните“.

„Денешниве деца сакаат да имаат сѐ на тацна без никаков труд“.

„Денешниве деца се многу неблагодарни, а имаат многу повеќе од што имавме ние во наше време“.

Дали е навистина така? Дали навистина имаат повеќе од „нас во наше време“?

Имаат ли фамилијарен ручек во недела кој го држи целото семејство на купче? Имаат ли родители кои си доаѓаат од работа на време, а не во 18 часот?

Имаат ли слободно време после училиште или се затрупани со обврски – спорт, англиски, музичко? (во нормални услови)

Имаат ли со кого да поразговараат без да ги прекине итен повик на Viber или групна порака на Messenger?

Имаат ли на кого да се угледаат кога станува збор за „зјапање“ во екрани, квалитетни меѓучовечки односи, комуникација и почит?

Сѐ уште не сум сретнала невоспитано дете со посветени родители. Кога кажувам посветени не мислам на оние кои купуваат најскапи патики и го носат двапати во годината во скапи хотели на одмор.

Мислам на оние кои секоја вечер одвојуваат барем половина час за разговор со детето – очи во очи без осуда. Мислам на оние кои повеќепати помислуваат на детето додека се на работа.

Ако сте успевале да го сослушате детето додека растело, ако не сте го прекинувале додека зборува само за да чуете нешто „поважно“, ако сте го третирале како личност вредна за почит, не постои ниту една причина да не ви врати на истиот начин.

Поставете правила уште од првите денови со детето и почитувајте ги. Да, и вие. Нема телефони на маса додека се јаде? Нема и за вас! Ручекот за викенд е секогаш во 14 часот? Тогаш нема да одите во шопинг или на фудбал и вие.

Додека му зборувате на детето сакате да гледа во вас, а не во телевизорот или телефонот? Немојте и вие да го правите тоа тогаш. Ни кога детето ќе има две или дваесет години.

Родителството е тежок пат. Особено ако не допуштите да ве води срцето и љубовта кон детето, туку очекувањата на другите луѓе, наметнати вредности и желбата да се докажете себеси. Тогаш станува ѓаволски тешко.

Извор

Би можело да ве интересира:

Тешко е да живеете во брак кај што сте повеќе мајка отколку сопруга На жената ѝ треба алфа мажјак. Не ѝ треба маж кого ќе го влече наоколу како дете...
„Им љубоморам на моите деца – имаат поубаво и полесно детство од моето“ „Кога бев дете, секое саботно утро ми беше жртвувано – морав да ја косам тревата...
„Не сакам да имам деца – мојата цел е да спијам, да одам во шопинг и да одам на маникир“ „Дали децата се целта во животот и дали ако имате деца нема воопшто да имате вре...
Луѓе постари од 40 години откриваат: „Зошто не зажалив што немам деца?“ „Со партнерот ја имаме целата слобода што ја сакаме. Можеме да патуваме кога сак...
7 работи што ги правам со моето дете, иако сите ме советуваа спротивно Ја земам во раце и ја прегрнувам кога плаче, иако велат дека не треба, бидејќи ќ...
6 реални приказни од луѓе чии роднини со своето однесување им одат на нерви „Имам 17 години, а сестра ми 28 и мали деца, па кога и да дојдат на гости, остав...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg