Ние сме оние проклетите кои никогаш нема да дознаат што е тоа љубов

Знаеш, јас и ти никогаш не бевме среќни заедно. Никогаш немаше ни да бидеме.

Ние глумевме среќа, ние глумевме дека сме лудо вљубени еден во друг.

Нас, глумата ни одеше од рака. Глумевме подобро и од актери.

Ни требаше само човек покрај нас, за да не бидеме сами.

Ние бевме премногу различни за да опстанеме заедно.

Ние не знаеме да простуваме, ние сме злопамтила, ние не знаеме како да сонуваме.

Ние се каравме, гневно и гласно.

Кај нас не важеше правилото дека кој се кара, тој се сака.

Напротив, ние после секоја кавга се мразевме уште повеќе.

Ние бевме најозборуваните, најпосакуваните, најинтересните.

Но, никој не би сакал да ни биде во кожата ако не знаеше вистински.

Ние сме оние проклетите кои никогаш нема да дознаат што е тоа љубов.

Оти сме горделиви, инаетливи, свои на своето.

И да, чудно е што за мене и за тебе се уште ја употребувам формата „ние“.

Ние веќе не сме ние, не сме заедно.

Сега сме јас и ти, ама исти сме.

Ете, затоа јас и ти не можевме да бидеме ние.

Автор: М.К. | Црнобело