Како анксиозноста станува нашиот најголем непријател?

Ве очекува испит... Интервју за работа... А, вие однапред знаете дека сè ќе се претвори во катастрофа. Дали ве совладува негативна треба многу често? Таа е уште попозната како анксиозност.

Физиолошки, анксиозноста е исто што и стравот, но за разлика од стравот, кој се јавува заради реална опасност по животот и здравјето, анксиозноста се создава со предвидување на негативен исход од идните ситуации.

Кај анксиозната личност, карактеристични се мислите: „Што ако не му се допаднам?“, „Што ако се заглавам во лифтот?“. Токму овие мисли ја одржуваат и засилуваат анксиозноста.

Нискиот степен на анксиозност општо е познат како позитивна трема и најчесто позитивно влијае на нас.

Проблемот настанува кога анксиозноста почнува да нè совладува, кога станува почеста и започнува да влијае на нашето функционирање. Тоа најчесто е знак дека дошло до појава на некои од анксиозните нарушувања.

Анксиозните нарушувања се разликуваат од депресијата. Физички се одразуваат преку забрзано срцебиење и дишење, потење од дланките, чувство на гушење, вознемиреност...

Сето тоа може да доведе до промени во однесувањето - анксиозната личност започнува да ги избегнува ситуациите кои ги проценила како ситуации кои можат да ја загрозат. Престанува да оди сама на јавни места, не влегува во лифт, градски превоз...

Депресијата пак, се карактеризира со намалено расположение, континуирана тага без видлива причина. Забележано е и губење на енергијата и желбата за активности кои претходно причинувале задоволство, како и засилен замор.

Депресивните мисли се насочени на лошите мисли од минатото. Стравот од иднината не постои, бидејќи исто како кај анксиозноста, иднината, минатото и сегашноста се црни.

Анксиозните личности најчесто стравуваат за својот живот и здравје, а депресивните личност размислуваат за самоубиство, ако веќе станува збор за посериозно нарушување.

Анксиозноста најдобро се лечи со психотерапија и лекови, но само тогаш кога се препорачани од лекар.

Н. Г. | Црнобело