Живеење со мртви тела и уште 5 необични култури низ земјите во светот

Можете ли да се замислите себеси да живеете со мртви тела? Многу вообичаена практика е некои етнички групи да го обвиткуваат починатиот во посебна облека и да го чуваат безбедно во куќата во која живеат.

Овие практики често носат длабоко историско, духовно или општествено значење, а во продолжение се неколку од најчудните културни практики во светот кои даваат увид во фасцинантните начини на кои луѓето го слават своето наследство.

Колку и да е разновидна нашата планета, не е изненадување што културите ширум светот развија уникатни традиции и практики кои може да изгледаат бизарни или неконвенционални за нас од Балканот. 

Живеење со мртви (Кина)

Некои култури во Кина ги закопуваат членовите на нивните семејства и ги обесуваат над некои карпи по смртта. Ковчезите обично се закачени на височина од 33 до 164m, а некои дури и на 328m над земјата.

Сè уште не е со сигурност познато како ковчезите биле поставени на толку голема височина. Записите за обесени ковчези датираат скоро 2.000 години.

Танцување со мртвите (Мадагаскар)

Во Мадагаскар, малгашките имаат уникатна церемонија наречена Фамадихана, или „вртење на коските“. На секои неколку години, семејствата се собираат за да ги откопаат телата на нивните починати роднини, да ги превиткаат во свежа ткаенина и да танцуваат со нив на весела прослава.

Овој ритуал служи како начин да им се оддаде почит на предците, да се потврдат семејните врски и да се бараат нивните благослови.

Опседната шума (Јапонија)

Аокигахара, лоцирана во подножјето на планината Фуџи во Јапонија, е озлогласена како „Шумата на самоубиствата“. И покрај нејзината морничава репутација, природната убавина на шумата привлекува некои посетители кои се занимаваат со морбидна забава на истражување на шумата и размислување за нивната смртност.

Ако не се пронајдат самите себеси во шумата, некои се самоубиваат. Оваа контроверзна практика ја нагласува сложената врска помеѓу културата, менталното здравје и привлечноста на забранетите места.

Ритуал на убоди од мравки (Амазонска прашума)

Меѓу луѓето од Сатере-Маве од прашумите во Амазон, младите момчиња учествуваат во ритуалот на убоди од мравки како обред на премин во машкоста.

Се користат специјални мравки од тој крај чиј убод е едно од најболните на светот. Оваа церемонија ја симболизира издржливоста, силата и способноста да се издржат тешкотиите.

Јадење на мртвите (Племето Форе, Папуа Нова Гвинеја)

Племето Фор во Папуа Нова Гвинеја практикувало форма на ритуалистички канибализам, познат како ендоканибализам, до средината на 20-иот век.

Се верувало дека консумирањето на месото на починатите роднини ќе помогне да се ослободи нивниот дух и да се одржи духовна врска со предците. 

Посветеност на пирсовите (Индија, Малезија, Сингапур)

Тајпусам е хинду фестивал кој го слават тамилските заедници во Индија, Малезија и Сингапур. Приврзаниците ја демонстрираат својата посветеност и бараат благослов со извршување на чинови на самопочитување.

Ова вклучува пробивање на нивните тела со куки или мали копја и носење тешки украсни структури наречени кавади. 

M. Г. | Црнобело / фото: pinterest.com