Мудра приказна: Рај и Пекол
Еден човек, неговиот коњ и куче чекореле заедно по патот накај шумата. Додека поминувале покрај едно големо дрво, ги погодило гром и паднале мртви на лице место. Но, патникот, не забележал дека го напуштил овој свет и продолжил да оди заедно со своите пријатели.
Понекогаш, на мртвите им треба време да сфатат дека се наоѓаат на друго место и под други услови.
Долго оделе. Се потпреле на едно дрво додека сонцето ги печело, а тие биле испотени и жедни. На едно брдо здогледале величествена камена врата која водела на плоштад поплочен со злато, а во средината на плоштадот имало фонтана.
Патникот се обратил на човекот кој стражарел пред вратата:
- Добар ден
- Добар ден , одговорил стражарот.
- Какво е ова убаво место?
- Ова е небото.
- Ух, баш добро што сме стигнале на небото, многу сме жедни.
- Слободно влезете и напијте се вода, ги поканил стражарот.
- И мојот коњ и кучето се жедни.
- Жал ми е, овде е забранет влез за животни.
Човекот многу се разочарал. Бил многу жеден, но не сакал само он да се напие. Се заблагодарил на стражарот и продолжил понатаму. Кога го поминале брдото, патникот и неговите животни стигнале до некое место каде стоела стара врата која водела до земјена стаза окружена со дрва.
Во сенката на едно дрво лежел човек со шешир и дремел.
- Добар ден, рекол патникот.
Човекот само кимнал со главата.
- Јас, моето куче и мојот коњ сме многу жедни.
- Имате овде еден извор меѓу камењата – им покажал човекот.
И додал: Пијте колку што сакате.
Човекот, коњот и кучето се приближиле до изворот и се напиле вода. Патникот отиишол да се заблагодари.
- Вратете се кога сакате – рекол човекот.
- А, како се вика ова место?
- Небо!
- Небо? Но, стражарот пред камената врата ми рече дека она таму е небото.
- Она таму не е небото, тоа е пеколот.
Патникот останал збунет.
- Треба да им забраните да го користат вашето име. Таква лага може да направи голема збрка.
- Ма никако. Во принцип тие само ни прават услуга. Таму се задржуваат сите оние кои себично ги напуштаат своите најдобри пријатели...одговорил стражарот.
Не ги напуштајте никогаш своите пријатели. Затоа што:
Да се пронајде пријател е Милост,
Да се има пријател е Дар,
А, а да се сочува пријателот е предност.