Во ромското село Драгиње во Србија парите не се проблем - сите имаат: Луксузните куќи го одземаат здивот
- Детали
- сабота, 21 октомври 2023
Куќи со по 30 соби, фасади што светкаат на сонце, дворови украсени со гипсени лавови и коњи, Луј Витон завеси и Версаче плочки. Најбогатото ромско село во Србија - Драгиње, крие неверојатни приказни за луѓе кои го вложиле целото свое богатство во величествените домови.
За местото Драгиње кое се наоѓа блиску до Шабац, со години кружат приказни дека е најбогатото ромско село во кое куќите изгледаат како замоци.
Кога ќе влезете во селото имате впечаток дека сте во друга земја, а раскошни палати има на секој чекор.
Но, зад сите тие величествени ѕидови се кријат разни човечки судбини.
„Пред 60 години ова село немаше ниту асфалт ниту улично осветлување. Но, луѓето се снаоѓаа, работеа со добиток, а потоа заминаа во странство.
Ние сме луѓе кои на сите страни баравме да ни биде подобро. Овде не можевме да заработиме толку колку таму.
Речиси сите заминаа во Виена и имаат по четири работни места. Овде најчесто доаѓаат на лето“, изјави Милан, еден од жителите на селото, за српската Хепи телевизија.
Преку зима селото е напуштено, а жителите се враќаат овде во летниот период и тоа само на неколку седмици.
По неколку месеци седат само пензионерите.
Иако сите се труделе да имаат што е можно поголема и поубава куќа, сепак многу ретко доаѓаат овде.
Скоро секоја од куќите барем по еднаш била ограбена, иако обезбедени се со камери и аларми.
Повеќето куќи во Драгиње се изградени од бел камен, а најпопуларен е оној со светки кој свети на сонце.
Првата ваква куќа со украси и гипсени лавови ја изградил координаторот на Ромите во селото, а после него почнале сите.
На фасадите има гипсени украси во вид на лавови, коњи, лебеди и соколи, што го прават селото препознатливо.
Сепак, мештаните велат дека ваквата естетика полека излегува од мода.
Повеќето ги симнуваат украсите и наместо тоа купуваат Луј Витон завеси и Версаче плочки и кујнски елементи, брендирани софи, огледала и гардеробери.
Ниту една куќа нема помалку од 200 квадрати, а кој има повеќе пари има повеќе катови.
Додека биле сиромашни имале желба да изградат големи куќи, но младите повеќе не сакаат да се вратат овде и куќите сѐ помалку вредат.
Мештаните на Драгиње се вредни и во странство и дома, па борбата за што е можно поубава куќа продолжува.
С. Ш. | Црнобело