„Немојте да ги казнувате и наградувате децата, нема ефект“: Интервју со Марија Илкоска, едукатор на родители за позитивна дисциплина
Што е важно кога одбираме играчки за децата? Со колку играчки реално дечињата можат да си играат и колку е непотребно да се затрупуваме во купишта разни игри?
Јас играчките ги гледам како средство за развој на потребни вештини. Не ми е важно само да се занимаваат децата, туку со што ќе се занимаваат.
При изборот внимавам играчките да бидат од отворен тип и пасивни. Тоа значи една играчка да нуди повеќе можности за игра и да се игра на секоја возраст. Пасивна значи целата работа со играчката да му припадне на детето.
Преку играта со пасивни играчки детето е активно, измислува, размислува и решава. Во однос на бројот би рекла да нема премногу ниту премалку, односно родителот сам да процени дали бројот е соодветен и дали играта е квалитетна.
Што кога децата немаат интерес за игри кои ние ги наметнуваме упорно: цртање, учење букви, решавање сложувалки и сл.?
Наше е да понудиме, поттикнеме, заинтересираме. Но, и да ги следиме интересите на детето. Доколку детето нема интерес за некоја игра или тема, не треба да му се наметнува.
Колку е дозволено децата да поминуваат време пред екрани? Дали сосема треба да бидат изолирани од телефони и таблети иако денешницата го наметнува истото честопати?
За штетноста на екраните се зборува премногу и со право. Како што рековте, употребата е наметната и тоа е реалноста. Поради тоа, сметам дека не треба да се забранува, но внимателно да се дозира.
Гледањето екран да биде исклучок, а не правило.
Секој родител треба да биде претпазлив кога е оваа тема во прашање и да ги следи препораките за екран според возраст, а особено реакциите на детето, сигналите дека екранот му влијае на однесување, сон или внимание.
Најдобар начин за справување со тантрумите?
Тантрумите настануваат како резултат на намалена способност кај децата за комуникација на нивните потреби, како знак дека детето е во ситуација на емоционална дисрегулација, како начин на задоволување на одредена желба итн.
Всушност, секогаш имаат одредена причина која детето ја комуницира на тој начин. Родителот треба да ја одреди таа причина и да постапи соодветно.
Најдобро е внимателно да го следи и да предвидува. Да ги следи знаците кои ги дава детето пред да биде предоцна. Пред да биде прегладно, прежедно или преуморно на пример.
Која и да е причината, важно е родителот да не го игнорира детето во тие моменти и со тоа да го зголеми стресот кај детето. Тоа не се соодветни моменти за делување, учење, држење лекции.
Во тие моменти, доволно е родителот да остане смирен, да моделира корисно однесување и начин на справување со емоциите и да му даде до знаење дека е заедно со детето, а откако ќе помине да делува на соодветен начин. Најпрво конекција, а потоа корекција.
Со тоа што не го напушта детето, не му праќа погрешни пораки и не го разгалува како што постојат мислења. Го разгалуваме детето кога му дозволуваме да го добие тоа што не треба, кога му ја исполнуваме секоја желба и барање.
А не кога поставуваме граници, но покажуваме емпатија и ко-регулација. Нешто многу важно за во иднина преку таквите можности, кои не се пријатни за никој, да стекнува вештини за соодветна саморегулација.
Колку време е пожелно секое дете да поминува надвор од домот?
Што повеќе тоа подобро, но за жал повеќето функционираме во услови кои тоа не го дозволуваат. Би рекла дека 3 часа дневно е оптимално време.
Најдобриот совет кој си го добила како родител и кој би сакала да го добијат сите родители од тебе?
„Избери ја опцијата што најмногу одговара на функционирањето на твоето семејство“.
© CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.
E. П. | Црнобело
Би можело да ве интересира:
Препорачуваме
Најчитани неделава
