Планинарскиот готвач Џоко Ризов: „Од татко ми научив кои се отровни печурки, откажувам обврски за да се качам на Кожуф“
Од твоите фотографии можам да забележам дека користиш печурки и дарови од природата. Колку ги познаваш печурките и како се стекна со тоа знаење, кои плодови се добри за јадење?
Како што спомнав и претходно, тоа е заслуга на татко ми кој ме научи да ги распознавам отровните печурки од оние кои човекот може да ги користи.
За наша среќа, Кожуф изобилува со многу печурки од кои ќе ги издвојам вргањ, лисичарка, калинкова и срндачка. И да напоменам дека ова се автентични имиња, кои ние тука локално ги користиме.
Кое ти е омиленото јадење кое го имаш подготвено на планина?
И тоа е некако неодговорливo, не би можел да издвојам затоа што секое следно мислам дека е најдоброто сè додека не се случи следното.
Дали често кампуваш на Кожуф?
Да, само што се вратив од кампување.
И секое планинарење е приказна сама за себе, тоа е адреналин кој не се опишува.
Иако досега е хоби и пасија, дали гледаш можности за бизнис со готвењето во природа и планинарење? Можеби кулинарска емисија, директно од планинските врвови?
Сè ова досега е само хоби, пасија, страст која ме навраќа повторно и повторно.
Засега останува само ова, во иднина ќе видиме.
Дали е ризично да се преноќи на планина?
Секогаш постои опасност.
Зарем и одењето до работа и училиште денес е безбедно?! Можеби и неизвесноста и неудобноста се причина плус да се избегне од секојдневната монотонија.
Колку Македонците сакаат да планинарат и ги почитуваат планините?
Сепак сме планинска земја, има голема посетеност последниве години. А, кога односот кон планината би бил таков каков што е од планинарите кон сите други субјекти, тогаш слободно би можел да кажам дека односот е коректен.
Кој е највисокиот врв кој го имаш искачено?
Арарат 5137m. Но, за неколку дена ме чека предизвик кој нема да ви го откријам, а е повисок од претходниот.
Покрај на планина, дали готвиш и по дома?
Од себеси не се бега.