Жртвување животни, разговарање со божества - како изгледа една вуду церемонија (и од каде потекнува оваа религија)?

Спротивно на популарното мислење, вуду не е форма на вештерство или демонско обожување. Тоа е народна религија која потекнува од африкански земји како Нигерија и Того. Религијата се проширила во Америка поради робовите од Африка, каде што се судрила со католицизмот и еволуирала во понови форми на вуду.

Оваа мала религија има големо културно влијание, но дефинитивно лоша репутација.

Непријателската пропаганда ја претвори вуду религијата во форма на вештерство, а денешните практиканти сè уште се принудени да се натпреваруваат со постојаната недоверба во нивните традиции.

Од каде потекнува вуду?

Африканските корени на вуду се стари над 6.000 години, што ја прави една од најстарите традиции во светот. Вуду, сепак, е динамична религија без стандардизирана догма.

Религијата му оддава почит на врховниот бог-творец кој се смета за премногу далечен за директно да се допре.

Обожавателите ги почитуваат посредничките духови, како што се боговите на народот Јоруба кои живеат во денешна Нигерија, Бенин и Тогo.

Виду се практикува креативно, а не прописно. Сосема е вообичаено и сосема прифатливо два соседни вуду храма да практикуваат различни традиции. 

Како изгледа една вуду церемонија?

Како што спомнавме, традициите, а со тоа и церемониите можат да се разликуваат од едно до друго место, но ние ќе пробаме да опишеме една церемонија.

За време на вуду церемониите, верниците се собираат на отворено за да остварат контакт со Лоа, кој бил пантеонот на духови кои имаат различни функции кои управуваат со универзумот - слично како Олимп кај грчките богови.

Исто така, традиција е и да се погрижат за саканите семејни духови и да му оддадат чест на главниот бог - Бондје.

Така, хунган или мамбо (свештеник или свештеничка), жртвуваат осветена кокошка или друго животно на Лоа. Верниците потоа ги прашуваат духовите за совет или помош за проблеми.

Се вели дека Лоа понекогаш пренесува пророштва, совети или предупредувања дека верникот е опседнат. Други пораки се испраќаат преку свештеникот или свештеничката, или понекогаш доаѓаат подоцна во соништата.

Се верува дека овие духови стануваат уморни и се потпираат на луѓето да ги „хранат“ преку жртвување на животните или, како што тие веруваат, жртвувањето е трансфер на животната енергија назад во Лоа.

Секој од духовите има посебен идентитет. Некои се пријателски настроени и добри, додека други се каприциозни или бараат многу. Верниците веруваат дека Лоа најчесто го изразува своето незадоволство со тоа што им праќа болести на луѓето.

Се смета дека многу од духовите личат на христијански светци, обдарени со слични одговорности или атрибути.

На пример, Легба се вели дека ги отвора портите меѓу Земјата и светот на Лоа, слично како што Свети Петар ги отвора ширум портите кон рајот.

Но, постојат разлики. На пример, западњаците имаат тенденција да веруваат во слободна волја и личен избор, а тоа во Вуду не постои.

M. Г. | Црнобело