10 работи кои ги правите бидејќи имате емоционални рани, а луѓето не сфаќаат
6. Чувствувате премногу, а потоа ништо
Поголемиот дел од времето, вашите емоционални рани се толку болни што не сакате да чувствувате ништо. Целиот ден го минувате како рутина, правејќи ги работите од што мора и воопшто не се грижите за вашето опкружување.
Повеќе не се чувствувате среќно или тажно, туку само постоите иако однатре немате желба за ништо. Ова е всушност механизам за справување со емоционалните рани. Обидете се да ги регулирате вашите емоции.
7. Претерано размислувате за сè
Емоционалните рани ќе ве натераат да бидете несигурни за вашиот живот и претерано да размислувате за сè. Размислувате толку многу бидејќи не сакате повторно да бидете повредени.
Сметате дека е важно да контролирате сè околу вас и наместо да се чувствувате подобро, размислувањето само ви ја влошува состојбата.
8. Имате хаотичен распоред на спиење
Поради претераното размислување, навечер ви е тешко да заспиете. Вашиот ум е полн со мисли, а вечерта е периодот кога најчесто се чувствувате очајно, осамено и депресивно.
Вашиот распоред на спиење се променува и тешко ви е да спиете навечер, па се обидувате да надополните во текот на денот.
9. Не знаете ништо и се чувствувате заглавено
Емоционалните рани можат да ве направат збунети и изгубени. Ќе се чувствувате како да нема каде да одите и ќе мислите дека никој не може да ви помогне.
Ќе си кажувате толку многу негативни нешта, а вашиот ум е постојано „заплеткан“. Обидете се да ја контролирате збунетоста и да ги отплеткате мислите пишувајќи дневник.
10. Сфаќате дека треба да бидете излечени
Иако ви е тешко да им објасните на другите, се чувствувате скршено и знаете точно што ви е потребно за да бидете „излекувани“. Ќе барате начин да си го оттргнете вниманието од вашите рани, а со текот на времето ќе сфатите дека подобрувањето нема да се случи преку ноќ.
Сосема во ред е да имате емоционална рана, сè додека ја признаете. Обидете се да најдете некаква активност што ќе ве релаксира, како пишување, свирење, медитирање и спортување. На крај, без разлика колку се големи вашите рани, со текот на времето ќе се подобрите.
Спирова С. | Црнобело