Мајсторот го викам за поправка, а не да го угостувам – зошто веќе ми е страв да почестам со кафе и ракија?

Мајсторот ни дојде, расчепка во таблата со осигурувачи, за еден час ја заврши работата, а потоа си седна и цел ден си го отседе кај нас дома – па кафе, па ракииче, па мезе – само да имаш уши да слушаш, раце да го служиш. Зошто денес најголемиот број луѓе се плашат и да прашаат: „Мајсторе што ќе се напиеш?“

Ако во последно време сте имале потреба од мајстор знаете дека е вистински предизвик да се најде човек којшто веднаш и брзо ќе ви ја заврши работата, нема да ве „влечка“ со денови да го чекате да дојде, и да ве преместува од ден во ден, тврдејќи дека е зафатен и нема време или да ви ги одбива повиците на телефон.

Секако тука, морам да кажам секоја чест на исклучоците! Но, да си признаеме – ретки се.

Пред извесно време имавме сериозен проблем со струјата во домот, и сопругот, обидувајќи се побрзо да најде решение, и да го прескокне чекањето, викна еден постар мајстор, научен на старите методи на работа и балканскиот менталитет вкоренет на нашите простори.

Мајсторот ни дојде, расчепка во таблата со осигурувачи, за еден час ја заврши работата, а потоа си седна и цел ден си го отседе кај нас дома – па кафе, па ракииче, па мезе, па муабети „од Вардара па до Триглава“ – само да имаш уши да слушаш, раце да го служиш.

Телефонот му ѕвонеше на секои 15-тина минути, тој ги маткаше луѓето дека има работа, не може да дојде, а впрочем и не се опседнува со нивните проблеми.

Си преседе кај нас, се најаде, се напи, си заработи дебела дневница – затоа што си наплати чесно како што е тарифата, и на крај дури и го замоли мојот сопруг со автомобил да го однесе до дома, да не плаќал за такси.

Сопругот пресреќен дека се ослободи конечно, веднаш стана и му вели:

„Ајде, мајсторе, одиме!“

Ете така, во мене тој ден умре балканскиот менталитет – оттогаш па наваму, кога ќе дојде мајстор дома, се знае: кафе, чај или вода, сработи, наплати и оди си!

Да, некултурно и безобѕирно е да не му дадеш вода на мајсторот што дошол да ти сработи и што се препотува, но умреа веќе времињата кога треба да ги гостиш и да ги поиш, зарем не?

Мислам дека помладите генерации мајстори кои работат за фирми и компании веќе не ни очекуваат некој да ги гости, па дури и одбиваат што и да си ги понудил – но за таков мајстор треба да се чека со недели, а некогаш и месеци.

Не затоа што те матка додека седи на маса и си мези, туку заради тоа што навистина има голем број обврски и не може глава да крене од таквите како нас, што бегаат од овие гореспоменатите мајстори.

А овие другите, се чини секогаш може да најдат по некоја жртва што на еден ден ќе ги угости и ќе ги напие, но не верувам дека пак ќе ги викне да работат.

Од разговори со блиски сум слушнала дека речиси секој од нас налетал на по еден таков „работник“, па затоа речиси сите ние кога ќе се соочиме со проблем, имаме страв и да прашаме: „Мајсторе, што ќе се напиеш?“

Содржината и ставовите изразени во авторските текстови и колумни претставуваат лични ставови на авторот и не мора нужно да ги одразуваат ставовите на редакцијата на порталот CRNOBELO.com

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

Б. С. Б. | Црнобело