Стоечки овации и 5-минутен аплауз за Пласидо Доминго во Скопје - Што ме воодушеви на концертот на шпанскиот тенор?

Детали

сабота, 15 март 2025

Пласидо Доминго, една од најголемите оперски ѕвезди на сите времиња, човекот кој заедно со Лучано Павароти и Хозе Карерас го носеше епитетот на „тројцата тенори“, синоќа ја восхити македонската публика. А меѓу нив бев и јас.

Пласидо Доминго, вчеравечер (14.03) одржа концерт во Скопје, кој македонската публика и љубителите на операта ќе го паметат целиот свој живот.

Еден од најголемите оперски тенори на сите времиња, на свои 84 години, ме восхити со својот глас.

Седејќи близу сцената, имав можност да видам како се прекрсти и го бакна крстот што го носеше околу вратот пред да излезе пред македонската публика.

Неговото пеење беше моќно, силно, гласот хипнотизирачки, и имам чувство дека целата публика на моменти го слушаше без здив, за да не ја наруши хармонијата што се случува во арената „Борис Трајковски“.

Подеднакво впечатлива ми беше и Марија Хозе Сири, една од водечките сопрани во светот, која одлично му „парираше“ на Доминго и чиј глас совршено се вклопи во неговото пеење.

Концертот, кој беше поделен во два дела, почна со увертирата од операта „Норма“ (која ја испеа хорот на Македонската опера и балет), а продолжи со фрагменти од оперите на Џузепе Верди („Трубадур“, „Магбет, „Атила“, „Набуко“).

Доминго и Сири се менуваа на сцената - пееја сам по сам, потоа и заедно, додека на моменти сцената ја „преземаше“ нашиот хор, па во придружба на оркестарот на МОБ создаваше магија на сцената.

Слушајќи го Доминго со затворени очи, сфатив дека во Скопје ја имам истата привилегија како да сум во миланска „Скала“ или во „Карнеги хол“ - да уживам во пеењето на еден од најголемите на сите времиња.

Но, колку и да уживав во пеењето на Доминго и Сири, мора да признаам дека шоуто „го украде“ италијанскиот диригент Марчело Рота.

Тој толку многу се внесе во својата улога, толку умешно го водеше оркестарот на МОБ и со толкава експресија на лицето и телото ја пренесуваше својата емоција, што ми се чини дека би можела да го гледам неговото диригирање уште стопати.   

Доминго го испративме со силни овации и 5-минутен аплауз, па се врати и на бис.

Во ниеден момент не ја криеше насмевката на лицето и задоволството од љубовта што ја доби од нашата публика.

Сето ова уште еднаш ми го засили впечатокот дека имаме публика желна за културни настани, за концерти со врвни музичари и дека секој ваков настан е вистински „празник“.   

Погледнете повеќе фотографии:

А. Ј. | Црнобело

фото: Стефан Самандов, А. Ј.