Кокино: Мистична опсерваторија на древните култури

Детали

петок, 23 август 2024

Далеку од урбаната џунгла, сместено во каменитите предели на североисточна Македонија на околу 30 километри од Куманово, на површина од 5 илјади квадратни метри и на височина од 1013 метри на врвот на ридот Татиќев Камен, се наоѓа Кокино, грандиозно место каде што бескрајноста на универзумот раскажува приказна за еден неверојатен танц на историјата и природата.

Оваа древна мегалитска опсерваторија, откриена во 2001 година, изминативе 20-тина години буди дебати околу нејзиното потекло и намена, не престанува да ги фасцинира археолозите и астрономите, заслужувајќи го местото меѓу најстарите опсерватории во светот. Со корени кои се протегаат 4000 години наназад, Кокино отвора прозорец кон астрономското знаење и духовните практики на бронзеното доба.

Патување низ времето

Кокино не е само археолошки локалитет; тоа е сведоштво за генијалноста и софистицираноста на дрвениот народ кој го користел за разни обреди, опсервации и божествени ритуали.

Конструкцијата на опсерваторијата одразува длабоко разбирање на небесните движења, усогласувајќи се со клучни соларни и лунарни настани.

Мегалитската опсерваторија Кокино се наоѓа на неовулкански рид. Карпите се создадени со стврднувањето на лавата, која истекла од вулкански кратер. Времето и ерозијата направиле процепи и дел од тие процепи биле главните маркери низ кои се следеле циклусите на сонцето и месечината и се мерело времето. Седумте камени маркери во минатото ги означувале местата за изгревање на сонцето и месечината дозволувајќи им на древните корисници да ги следат времето и сезоните со неверојатна прецизност.

Како што се качувате на ридот, грубиот пат под нозете се чувствува како да чекорите во некое друго време, во некој паралелен универзум доближувајќи се до ѕвездите. Воздухот е густ со тежината на историјата, со секој чекор како да одекнуваат чекорите на бронзенодобните астрономи кои се собирале тука за да ги набљудуваат небесата, изведуваат ритуали и бараат насоки од небесата.

Астрономско значење

Усогласувањето на камените маркери во Кокино не е случајно. Истражувачите идентификуваа четири главни маркери користени за набљудување на движењето на сонцето и месечината. За време на летниот солстициј, првите зраци на сонцето светат низ специфичен процеп во карпите, фрлајќи светлина на централната платформа. Слично, зимскиот солстициј, еквиноциите и значајните лунарни фази се обележани со прецизни усогласувања со околните камења.

Овие усогласувања укажуваат дека луѓето од Кокино поседувале напредно астрономско знаење, кое веројатно го користеле за земјоделско планирање, религиозни церемонии и социјална организација. Способноста на локацијата да предвиди соларни и лунарни еклипси дополнително ја истакнува нејзината важност како древна опсерваторија.

Духовната врска

Покрај нејзиното научно значење, Кокино има и длабока духовна димензија. Дизајнот на опсерваторијата сугерира дека тоа не било само место за астрономски набљудувања, туку и света локација за ритуали и церемонии. Централната платформа, односно т.н престоли каде што светлината од солстицијата удира, веројатно била фокусна точка за обожување и понуди на божествата кои се верувало дека ги контролираат небесните тела.

Артефактите откриени на локацијата, вклучувајќи керамика и фигурини, укажуваат на богатат културен и религиозен живот на нејзините древни жители. Овие објекти, заедно со усогласувањето на камењата, сугерираат дека Кокино било место каде што физичкиот и духовниот свет се среќавале, врата кон вселената.

Многу од археолошките наоди од Кокино датираат од раното бронзено време (21-17 в. пред н. е.), како и од доцното бронзено време (14-11 в. пред н. е.)

Зачувување на наследството

Денес, Кокино стои како симбол на нашето богатото наследство, на нашата гордост и сведоштво за човечката љубопитност и генијалност. Напорите за зачувување и проучување на локацијата се наша одговорност, одговорност да се заштити од времето.

Кокино е повеќе од само археолошки локалитет; тоа е мост помеѓу тајните на универзумот и реалноста, место каде што древната мудрост се среќава со модерната љубопитност. Како што продолжуваме да ја истражуваме и разбираме оваа неверојатна опсерваторија, го почитуваме наследството на оние кои биле пред нас и ја продолжуваме нашата вечна потрага по знаење и разбирање на универзумот.

Текстот е дел од рубриката што ја реализираме во соработка со Скопско во рамки на платформата за општествена одговорност за заштита на македонските природни и културни обележја „Наша гордост. Наша одговорност.“