Асан Даутовиќ и готвачот Филип Митевски: „Поставивме гастрономски рекорд во Македонија со вечера со 13 следа“
- Детали
- среда, 05 април 2023
„Вечерата беше со ограничен број на гости, максимумот беше 50 лица, ограничувањето беше од моја страна, затоа што јас го знаев менито и тежината на работата. Притисокот беше голем, но знам да го исконтролирам, контролирајќи се себеси. За ваков настан треба висока организација и со тоа менаџерот Асан Даутовиќ и сопствениците на ресторан Лав се справија одлично“, вели готвачот Филип Митевски Бело, кој за овој настан допатува од Германија.
На 24-ти март, поставен е рекордот во гастрономијата во Македонија за послужување на едно комлексно мени од 13 корса (следови) и послужување на 8 различни етикети на вина во ресторан Лав, со главен и одговорен шеф на кујна Филип Митевски Бело и организатор Асан Даутовиќ и тимот на Аликас и Лав рестораните.
Менаџерот на ресторан Лав, Асан Даутовиќ споделува впечатоци од настанот:
„Со почеток во 19:00 часот со богата музичка програма, сите на своите места и претставата почна, сите со нетрпение и возбуда ги очекуваа чиниите полни со љубов, прецизни и преполни изненадувања.
Самото задоволство се забележуваше во лицата на публиката, со нивните воздишки, знаци на изненадување. Прецизноста во времето, ланчаното послужување на храната во комбинација со чаша полна историја, во времетраење од 4 часа помина беспрекорно.
Со послужувањето на уметничкото дело на сецканото овошје, коешто е заштитен знак на Филип, како изненадување и појавувањето на главниот актер пречекан со овации, првите прашања беа кога ќе биде следната претстава од овој тип.
Нека впечатоците, вкусот на храната консумирана таа вечер, сетилата на мирисот и вкусот бидат активни до септември или октомври кога ќе срушиме уште еден рекорд во гастрономијата.
Тоа сега за сега нека биде изненадување но ќе бидете навремено известени.“
Потоа и главниот готвач на вечерта Филип Митевски Бело сподели впечатоци од настанот:
Како си задоволен од настанот?
Мојот целокупен впечаток го сведувам на задоволен, нели секогаш може повеќе треба да ни е мото во животот.
Прилагодувајќи се на условите и на новата кујна, за мене непозната, ми требаше малку време, но професионалноста на колегите што таму ми ја пружија целата помош и на сопствениците, кои се трудеа да ги исполнат сите мои барања, како и менаџерот, кој професионално си ја одработи задачата за која ме и повика како гостин сум им бескрајно благодарен.
Благодарение на целиот тој тим, како и големата поддршка од мојот Sous-chef Марсел Рајшел, вечерата беше прикажана на едно повисоко ниво од секојдневните вечери.
Сметаш ли дека покажа што знаеш и умееш?
Мислам дека тоа што јас го работам е малку поделикатно, не во правецот на знаење, туку во недостигот на продукти и квалитетот на истите во нашата држава.
Како и на алатките кои ги користиме за изработката и за приготвување на истите, и тука еве им се заблагодарувам и на моите колеги кои несебично ми помогнаа да ја направам таа вечера како и што ја замислив.
Кој след те измачи најмногу?
Работам повеќе години на таа тема, готвење и презентација, добро ја познавам проблематиката како и што, и тоа го работам перфектно, па немав проблеми во тој дел.
Проблемот ми беше во делот на времето, бидејќи сакав да им оставам една магија која ја работам во секојдневието и одбрав да се претставам во едно поинакво светло со 13 следа, но како и секогаш успеав да стигнам.
Времето навистина беше кратко и се борев со секоја минута.
Кои се најспецифичните состојки што ги користеше?
Околу состојките јас секако се погрижив да донесам некои нови вкусови и комбинации, како и техники кои за поголемиот дел од гостите не беа познати.
Секако, се погрижив сето тоа да го испратам од Германија, знаејќи дека не би можел да ги најдам кај нас.
Вечерта пробаа на пример португалска тестенина (Fregola Sarda), пробаа зрно од едно цветно дрво од Јужна Америка со силна миризба и голема содржина на кумарин.
Сите работи беа специфични и захтевни, но мислам дека се покажавме во право светло.
За колку луѓе готвеше, чувствуваше ли притисок, колку беше тешко декорирањето?
Вечерата беше со ограничен број на гости, максимумот беше 50 лица, ограничувањето беше од моја страна, затоа што јас го знаев менито и тежината на работата.
Поточно овие дегустациски менија се работат во помала бројка максимум 20-35 лица, но поради моето нечесто доаѓање одлучив да ја зголемам двојно бројката за да можат луѓе кои навистина сакаат да бидат дел од тоа да бидат и да не останат разочарани.
Притисокот знам да го исконтролирам, контролирајќи се себеси. За ваков настан треба висока организација каде што менаџерот Асан Даутовиќ и сопствениците се справија одлично.
Проблемот го видов во доцнењето на нашите клиенти, повеќе се грижев за оние што дојдоа на време и нестрпливо чекаа да почне, отколку за оние кои не дојдоа на време.
И пак ќе кажам овие настани треба да се почитуваат, ако имате време на пристигнување треба да го испочитувате и да дојдете на време, затоа што некој планирал сето тоа како да оди под редослед.
Имавме 650 презентации т.е чинии да изработиме, а за ова ќе ме разберат само оние кои го работат ова.
Околу презентацијата немав никаков проблем затоа што јас тоа не го планирам претходно, туку на самото место размислувам како би изгледало најдобро.
Имаше ли комуникација со присутните, кои беа нивните реакции?
Секако, на крај испадна сè како и што беше замислено од моја страна јас се надевам дека присутните пробаа нешто што не го консумираат во секојдневието, а за реакциите и задоволствата треба да ги прашате нив за нивното искуство.
Вечерта добивме големи пофалби така што од целокупниот настан јас се враќам презадоволен како бев пречекан во мојата Македонија.
Повеќе фотографии од ремек делата на Филип и настанот во организација на Асан и ресторан „Лав“:
Препорачуваме
Најчитани неделава
