Таско со емотивна исповед: „Се обвинував себеси што го изгубивме првото бебе, пред да се роди Лукијан ни кажаа дека можеби има Даунов синдром“
Кога забремени со Лукијан, колку и да бевме среќни, решивме да не кажуваме на никого и да криеме. Имав страв со месеци да не ни се случи пак истото.
Во еден момент одиме на преглед и лекарите ни велат: ‘Можно е бебето да има Даунов синдром’.
Ги прашав како знаат и ми објаснија дека носот му е малку поинаку развиен, па зедоа примероци од крвта.
Сакаа да испитаат и колку е ризична бременоста на Наташа, бидејќи таа веќе има 32 години.
Сето тоа се случуваше на 30 декември 2022.
Резултатите требаше да ги чекаме ден-два, а ни рекоа дека може да дојдат и по Нова година.
Не можам да го опишам чувството, јас дента не можев да издржам, не да чекам до после празници.
Се возиме накај дома, а јас почнав да се помирувам со фактот зашто знам дека не е нешто што можам да го спречам.
На Наташа ѝ велев да не се замара, а јас во глава си ставив дека ќе го растам детето и со Даунов синдром.
„Наше дете е, нека се роди како што треба, па ќе бидеме родители на дете со Даунов синдром,“ ѝ реков.
На 31 декември добивме резултати дека нема ризик.
Направивме нови испитувања, ја снимавме главата на бебето, сè беше океј.
Излезе дека носот најверојатно од некој од нас го има наследено.
Вечерта за Нова година се опијанив и од 1 јануари 2023 живеам друг живот, без алкохол, посветен на семејството, смирен, ваков каков што сум денес“, раскажа Таско.
Погледнете го видеото:
А. Ј. | Црнобело